„Tak jak ze Stanami Zjednoczonymi łączy nas sojusz polityczny bez gospodarczego pakietu, tak z Niemcami mamy w ostatnich latach sytuację odwrotną. Zaawansowane relacje gospodarcze nie przekładają się na wzrost znaczenia Polski w Europie. A na pewno nie dzieje się tak, odkąd rządzi PiS”, mówi prezes Klubu Jagiellońskiego.
Środowe przemówienie przewodniczącego Komisji Europejskiego Jean-Claude’a Junckera było o wiele łagodniejsze, niż można się było tego spodziewać, zważywszy na dotkliwie dające się we znaki napięcia na linii Warszawa–Bruksela. Czy jednak rzeczywiście powinniśmy cieszyć się z faktu, że w przemówieniu tym ani razu nie padło słowo „Polska”, co z manifestacyjnym zadowoleniem na pohybel „totalnej opozycji” punktował Ryszard Czarnecki?
Nie sposób zrozumieć, jakie procesy myślowe towarzyszą w ostatnich tygodniach politykom PiS-u wypowiadającym się na temat relacji Polski z Unią Europejską. Ale w równoległym świecie poważnej polityki dokonują się zmiany, których skutki odczujemy wszyscy.
Szanowni Państwo! 25 marca 1957 r. Konrad Adenauer i kilku innych europejskich przywódców w sali Horacjuszy i Kuriacjuszy w Palazzo dei Conservatori na rzymskim Kapitolu podpisało dwie międzynarodowe umowy. Dały one początek organizacji, którą dzisiaj nazywamy Unią Europejską. Kiedy 10 lat temu obchodzono półwiecze tego wydarzenia, wydawało się, że wszystko idzie ku dobremu. Ledwie trzy […]
„«Unia wielu prędkości» to świecidełko, którym macha się przed oczyma wyborców. Mówi się, że do tej pory wiele rzeczy się nie udawało, ale kiedy już stworzymy «Unię wielu prędkości», wszystko się ułoży”, mówi rzecznik prezydenta Andrzeja Dudy.
„Nie twierdzę, że amerykańska polityka zagraniczna jest nieskazitelna, a polityka europejska zawsze kieruje się liberalnymi wartościami. Ale nie chciałbym żyć w świecie, w którym to Władimir Putin lub chińscy komuniści wyznaczają reguły gry”, mówi amerykański dziennikarz, autor książki „The End of Europe”.
Trudno zrozumieć entuzjazm, z jakim polska prasa przyjęła wyniki wyborów w Holandii. Ze względu na politykę zagraniczną rządu w Warszawie sytuacja Polski nie tylko nie poprawiła się ani na jotę, ale zagrożenie marginalizacją w Europie znacząco wzrosło.