Dwie fotografie z terenów Pewuki są jak awers i rewers II Rzeczpospolitej. W zbiorowej pamięci zachowaliśmy ten pierwszy obraz – schludny, elegancki i połyskujący blichtrem, uosobiony przez budowę Gdyni, modernistyczne drapacze chmur i świat tych, którzy sobie pożyli, z łatwością zapominając o drugiej stronie rzeczywistości – rzeszach ludzi, którzy pożyć nie mieli za co.
Konflikt między ustawodawstwem i administracją państwową z jednej strony a pozytywnym prawem ponadustawowym i sądownictwem z drugiej nie wydaje się możliwy do wygrania przez judykaturę. Nie będzie ona wystarczająco spójna jako dyskurs i jako grupa, zabraknie jej odwagi i zinstytucjonalizowanego wsparcia społecznego – pisze Paweł Marcisz w kolejnej części swojego felietonu prawnego.
Patos powieści Francisa Scotta Fitzgeralda, leżący u podłoża jej trwającej od ponad półwiecza popularności – ugruntowanej obecnością na szkolnych listach lektur, kolejnymi ekranizacjami i interpretacjami krytycznymi – wynika z napięcia między powszechnym pragnieniem bycia lepszym od innych i równie powszechną fascynacją tymi, którzy się wybijają, lub przynajmniej próbują tego dokonać.