Poeta śpiewa, ale musi też pisać. O „Wierszach i wykładach” Federica Garcíi Lorki
Poezja Garcíi Lorki słabo nadaje się do uksiążkowienia. Jego wiersze nie tyle nawet obrazują, ile raczej ewokują. Są przeznaczone nie dla umysłu odbiorcy, lecz dla jego wyobraźni i zmysłów. To dlatego próby spolszczenia jego wierszy bywają karkołomne.