Ponad sześć lat podróżowania po Polsce. Sześćset odwiedzonych wsi i miasteczek. Dziewięć tysięcy zdjęć. A także rozmowy, rozmowy, rozmowy. Wynik? Wyjątkowy album, który po raz kolejny każe postawić pytanie, czym tak naprawdę jest polska prowincja.
Choć dysponujemy rozlicznymi sprzętami umożliwiającymi łatwe filmowanie w wysokiej jakości, warto poświęcić więcej czasu na wykorzystanie pewnej tradycyjnej techniki, która pozwala uchwycić szczegóły niewidoczne dla ludzkiego oka. Jest nią fotografia poklatkowa.
Nagrywanie zrobiło ostatnio zawrotną karierę. Jednak zanim sprzedasz aparat fotograficzny na Allegro, żeby kupić najnowszy dyktafon wielkości główki od szpilki, pamiętaj: twój aparat też nagrywa. Zarówno fonię, jak i wizję. Jeżeli masz ochotę zarejestrować więcej niż tylko brzdęk kieliszków z drogim winem i nieparlamentarne słowa – zapraszam do lektury.
Na rynku fotograficznym trwa rewolucja. Tradycyjne ciężkie i duże lustrzanki, które jeszcze do niedawna pozwalały na znacznie więcej niż aparaty „bezlusterkowe”, tracą swoją przewagę. W tej sytuacji kupowanie przez przeciętnego użytkownika drogiej i dużej lustrzanki nie ma sensu.
Co jest prawdziwe? Czy możliwy jest obiektywny obraz świata? Czy nasze oczy są bardziej obiektywne niż sensor cyfrowego aparatu? Oplatający nas coraz ciaśniej świat obrazu wywołuje cykliczne debaty na temat stosowania programów komputerowych do korygowania rzeczywistości uwiecznionej na fotografiach.
Mogłoby się wydawać, że przedmioty widziane przez obiektyw aparatu stanowią esencję fotografii. Jednak o ich istnieniu na zdjęciu decyduje światło, które odbijają lub same emitują. Mimo jasnego obiektywu i czułej matrycy wykonanie zadowalającej ekspozycji może okazać się trudne, jeśli brak odpowiednich warunków oświetleniowych.
Za każdym razem, kiedy chwytam aparat czuję dreszcz emocji – czy i tym razem uda się uchwycić coś niepowtarzalnego, coś, czego nie widziałem wcześniej?
Postęp technologiczny w dziedzinie cyfrowego zapisu obrazu w ostatniej dekadzie sprawił, że aparat przestał być czynnikiem ograniczającym produkcję warsztatowo idealnych fotografii.
Dla większości posiadaczy aparatów fotograficznych proces tworzenia zdjęcia kończy się na etapie naciśnięcia spustu migawki. Zrzut fotografii do folderu na komputerze i stworzenie pokazu slajdów dla rodziny i przyjaciół to najdalej idące kroki w cyfrowej obróbce.
Silny obraz wzbudza emocje bez względu na środki, jakimi został utrwalony. Nikt poza garstką specjalistów nie dekonstruuje twórczości Van Gogh’a do poziomu grubości użytych pędzli i rodzaju włosia, z jakiego powstały.
Każda forma ekspresji artystycznej podlega subiektywnej ocenie. Fotografia nie jest wyjątkiem. Nie ma recepty na zdjęcie, które rzuci na kolana dowolnego odbiorcę. Jest jednak kilka prostych zbiegów, dzięki którym nasze zdjęcia mogą stanąć powyżej poziomu produkcji wakacyjnego „pstrykacza”.
Fotografia jest jednym z tańszych sposobów na podróże w czasie. Niestety cyfrowy bilet na tego typu podróże bardzo łatwo zgubić, dlatego warto zadbać o odpowiednie przechowywanie tych najcenniejszych zdobyczy.
Sprawne operowanie nastawami aparatu wymaga praktyki, ale zasady działania można opanować w ciągu jednego popołudnia z pomocą instrukcji obsługi i wdzięcznego obiektu testowego. Aby odzyskać fotograficzną niezależność, warto przejść na pozornie trudną stronę zielonego kwadracika i wypróbować tryby półautomatyczne.