Karolina Wigura i Katarzyna Kasia dyskutują o nieporozumieniu w Porozumieniu oraz reformie czasopism naukowych, którą przeprowadza minister Przemysław Czarnek. Gościem odcinka jest dr hab. Jan Sowa.
Karolina Wigura i Katarzyna Kasia rozmawiają między innymi o samopoczuciu w obozie Zjednoczonej Prawicy, ale także o planach rządu na szczepienia Polaków.
UE dowiodła, że jest w stanie skutecznie troszczyć się o swoich obywateli, nie pozwalając na to, aby państwa narodowe znalazły się w próżni, gdy łączy je wspólna potrzeba.
Polska polityka europejska znów wchodzi w ostry wiraż. Ten manewr może jej zaszkodzić na kolejne dziesięciolecia. Poniżej przedstawiam powody, by stwierdzić, że weto to bardzo zły pomysł.
Nowe porozumienie koalicji rządzącej przypomina bardziej zawieszenie broni niż sojusz. Sytuacja może błyskawicznie przerodzić się w otwarty konflikt.
Racjonalnie rzecz biorąc, Zjednoczona Prawica powinna się dogadać, bo nie ma lepszego wyjścia. Ale istnieją problemy. Jarosław Kaczyński domaga się bezwarunkowej lojalności. A Zbigniew Ziobro chce mieć większą władzę.
W czasie epidemii i ogólnonarodowej kwarantanny, kiedy ludzie chorują i umierają, pytania o to, czy należy przełożyć wybory prezydenckie, mogą się wydawać błahe i nie na miejscu. W rzeczywistości to sprawa o absolutnie fundamentalnym znaczeniu. I to z kilku powodów.
Już ponad miesiąc temu pewien znany dziennikarz polityczny bezpośrednio śledzący kampanię prezydencką Andrzeja Dudy powiedział mi, że działania prezydenta coraz bardziej przypominają mu feralną kampanię Bronisława Komorowskiego z 2015 roku. Kilka tygodni po tej rozmowie coraz więcej wskazuje, że ów dziennikarz miał rację.
„Władza wykonawcza oraz ustawodawcza po raz kolejny usiłują podporządkować sobie władzę sądowniczą i uciszyć sędziów, a Sąd Najwyższy stara się stworzony chaos prawny chociaż w minimalnym stopniu uporządkować i swoją niezależność chronić”.
Wyobraźmy sobie, że na meczu piłki nożnej jedna z drużyn nagle zaczyna podawać do siebie i wrzucać piłkę do bramki rękoma. Gdyby do tego doszło, arbiter spotkania może zrobić tylko jedno: wyrzucić drużynę z boiska. Walka PiS-u z polskim sądownictwem to analogiczna sytuacja.
Wyborcy oczekują dziś od partii pozytywnego programu i – wbrew powszechnym opiniom – w dniu głosowania nie dokonują wyboru „mniejszego zła”. Krótko mówiąc, Polacy chcą głosować „za czymś”. Przed wyborami prezydenckimi to dla części kandydatów może być poważny problem.
Szanowni Państwo! „Linia podziału – a może nawet przepaść – przebiega dziś między starszym a młodszym pokoleniem Polaków oraz ich diametralnie różnymi doświadczeniami życiowymi. Te dwa pokolenia zupełnie się ze sobą nie komunikują” – pisaliśmy w „Kulturze Liberalnej” już w połowie 2015 roku. Zwracaliśmy uwagę, że pokolenie polityków, które dominuje na krajowej scenie, jest wypalone. […]
„Jak chcecie dokonać zmiany, nie wchodząc do polityki? A politykę robi się w partiach, gdzie zawsze jest jakiś stempel. Gra zespołowa wymaga wielu kompromisów”, mówi kandydat Zjednoczonej Prawicy w wyborach do Senatu.
„Historia pełna jest przypadków, kiedy wstrząsy wyzwoliły pewnego rodzaju procesy. Obecność katedry w Paryżu była do tej pory oczywista. Jej pożar uświadomił wszystkim, że tak nie musi być zawsze. Okazuje się, że możemy łatwo stracić to, co było budowane przez wiele pokoleń. Warto o tym zawsze pamiętać”, twierdzi Jadwiga Emilewicz.
„PiS uwierzyło, że jak się ludziom zapłaci, to oni uznają ich za dobrych wujków, na których warto zagłosować. Pieniądze, które się dostaje, są traktowane jako należne i żadnej łaski ze strony rządu tutaj nie ma. Ta licytacja socjalna ma swój kres, a coraz więcej osób zdaje sobie sprawę z tego, że te pieniądze pochodzą z ich podatków”, mówi profesor socjologii z Uniwersytetu Warszawskiego.