Staram się wziąć w garść i wyłączyć w głowie film „Hair” Miloša Formana, który wbił mi do głowy hipisiarskie obrzydzenie do każdej formy przemocy. Nie czas na przywołanie klasyki kinematografii, dziewczyno, ludzie giną!
Zginęła tragicznie zanim jej talent rozkwitł na dobre. Dziś jej postać i poezja są odkrywane na nowo. O Zuzannie Ginczance nadal jednak wiemy zaskakująco niewiele. Izolda Kiec zbiera fakty, ale też stara się wyjaśnić to, co w przypadku tej poetki niewyjaśnialne – znaleźć przyczyny jej nieszczęśliwych miłości i domniemanej samotności.
Piszę dziś o kobietach, o żydowskich twórczyniach i o języku jidysz. Piszę dziś o naszym literackim dziedzictwie, którego nie znamy i o które nie dbamy. Podobnie jest z większością autorek, których twórczość zawarta została w zbiorze „Moje dzikie kozy”. I dlatego antologia poetek jidysz jest tak ważna.