Czy w antysemickiej Austrii może przetrwać przyjaźń między dojrzewającym nastolatkiem a Zygmuntem Freudem? „Trafikant” to banalna opowieść na tle schematycznie potraktowanej historii i domorosłej psychoanalizy.
Branie samobójczej śmierci na sztandary prowadzi do usankcjonowania autodestrukcji jako dopuszczalnej formy działania politycznego. Tego chcemy?
Jesteśmy świadkami klasycznej ucieczki od wolności i odpowiedzialności – w konserwatyzm, fundamentalizm religijny, nacjonalizm, represyjność, w prawne przeregulowanie obyczajowości, ksenofobię i pogardę dla innych i słabszych. Wszystko to wskazuje na powszechny brak pewności siebie i niskie poczucie własnej wartości.
Jest początek stycznia roku 1913. Na wiedeński Nordbahnhof wjeżdża zaśnieżony pociąg z Krakowa. Wysiada z niego 34-latek z krzaczastym wąsem, spod którego widać ślady przebytej ospy.
Piotr Kieżun Mówić o sobie „Imam się przedsięwzięcia, które dotychczas nie miało przykładu i nie będzie miało naśladowcy. Chcę pokazać moim bliźnim człowieka w całej prawdzie jego natury; a tym człowiekiem będę ja”, pisał w 1770 roku Rousseau. Słowa te otwierały wydane pośmiertnie „Wyznania” i jednocześnie nową, trwającą do dziś epokę – czas, w którym […]
Małgorzata Jacyno Kobieta w teatrze psychoanalizy Znana jest anegdota o tym, co Niels Bohr odpowiedział gościom zdumionym na widok podkowy wiszącej nad drzwiami jego domu. Bohr miał powiedzieć, że nie wierzy w podkowy, ale zauważył, że one działają niezależnie od tego, czy się w nie wierzy, czy też nie. Anegdota ta świetnie zdaje się stosować […]
Paweł Majewski Dziecięce sny Od wielu dekad zwykło się myśleć o bajkach i baśniach albo w kategoriach struktury, albo w kategoriach nieświadomości. Przyjęto za pewnik, że w tych opowieściach zawarte są jakieś fundamentalne jakości ludzkiego doświadczenia, które zostały przefiltrowane przez repetytywną pamięć dziesiątek (jeśli nie setek) pokoleń i które zagnieżdżone są równie mocno w zbiorowym […]