Białoruski publicysta i polityk, filolog, literaturoznawca, historyk, premier rządu Białoruskiej Republiki Ludowej w latach 1919–1923. Od 1906 do 1908 roku członek Białoruskiej Socjalistycznej Hramady. Po przeprowadzce do Wilna objął funkcję sekretarza redakcji „Naszej Niwy”, później redagował czasopismo „Homan” (1916–1917). Od grudnia 1919 roku kierował pracami rządu Białoruskiej Republiki Ludowej w Mińsku. W tym samym miesiącu został aresztowany przez Polaków. Wypuszczono go po dwóch miesiącach – wyjechał do Rygi, później do Kowna, gdzie stał na czele emigracyjnego rządu do marca 1923 roku. Organizował antypolską partyzantkę na Białorusi. W latach 1923–1927 wydawał w Kownie, a później Pradze czasopismo „Krywicz”. Po przewrocie Smetony w grudniu 1926 roku wyjechał na terytorium BSRR. W czasie wielkiego terroru w sierpniu 1937 roku został aresztowany przez NKWD, a rok później rozstrzelany.