Szanowni Państwo! Jaki będzie świat po pandemii? Od pierwszych miesięcy jej trwania socjolodzy, ekonomiści, eksperci od polityki zdrowotnej, spraw międzynarodowych, praw obywatelskich projektują odpowiedzi na wyzwania, które postawiła. Szybko stało się jasne, że pandemia przeora nasz porządek i że trzeba będzie ułożyć go na nowo. Pisano na ten temat książki, konstruowano modele gospodarcze i społeczne, […]
W swojej najnowszej książce Barnier odsłania nam kulisy brexitowych negocjacji. Jednym z wniosków, jaki można z nich wyciągnąć, jest to, że żyjemy w epoce schyłku różnych ideologii, z wyjątkiem jednej – nacjonalizmu. Czy tego chcemy, czy nie, projekt europejski musi więc uwzględniać wrażliwość narodową.
Zdrowie publiczne nie jest wyłączną kompetencją UE, dlatego Unia nie ma narzędzi do koordynowania sytuacji takich jak pandemia. Jeśli chcemy stuprocentowej skuteczności Unii, może należy rozważyć utworzenie Zjednoczonych Stanów Europy.
Wywiad księcia Harry’ego i księżnej Meghan obejrzało 50 milionów osób na całym świecie. Akcje pary skoczyły w górę. Dwór brytyjski oskarżono o rasizm. Czy to tylko medialny spektakl, czy symptom głębokiego kryzysu korony w brexitowych czasach? O tym rozmawiają Jakub Bodziony i Jakub Krupa, dziennikarz, który od lat mieszka w Londynie i z którym nasza Redakcja miała przyjemność współpracować.
Syberia objawiła mu prawdę o wojnie. Meandrów polityki nauczyła go Irlandia. Joseph Kessel, jeden z największych francuskich reporterów XX wieku, poznał tam dwie prawdy o politycznym zaangażowaniu. Pierwsza mówi o tym, że moralna jedność na dłuższą metę jest mrzonką.
Michael Collins był twórcą Irlandzkiej Armii Republikańskiej i jednym z ojców terrorystycznych metod, jakie przyjęła w walce z Anglią na początku XX wieku. Zasłynął między innymi z opracowania znakomitych technik walk ulicznych, a jego pisma na ten temat studiował Mao. To jednak jako polityka czekało go największe wyzwanie.
„Czeka nas spowolnienie gospodarcze – firmy zaczną bankrutować, ponieważ zabraknie im płynności finansowej. Dobra wiadomość jest taka, że kiedy wirus przestanie się rozprzestrzeniać, wszystko będzie mogło wrócić do normy. W tym wypadku u źródła kryzysu nie leży jakiś fundamentalny problem, tak jak to było w przypadku ostatniego kryzysu finansowego”, mówi brytyjski dziennikarz.
„Musimy dokonać najmądrzejszego brexitu z możliwych, a potem zostawić naszym dzieciom i następnym pokoleniom pytanie o to, jak zmienić Wielką Brytanię i Europę”, mówi Kalypso Nicolaïdis z University of Oxford.
„Partie konserwatywne i prawicowe mają nie pozytywny, ale raczej ambiwalentny stosunek do państwa dobrobytu. Opowiadają się za selektywnymi inwestycjami – zarówno jeśli chodzi o przedmiot inwestycji, jak i odbiorców – a nie w kategoriach szeroko zakrojonych projektów, które historycznie charakteryzowały państwo dobrobytu w różnych krajach”, mówi specjalistka ds. polityki społecznej z Uniwersytetu w Oksfordzie.
Po pięćdziesięciu pięciu latach od śmierci T.S. Eliota biblioteka Uniwersytetu w Princeton udostępniła listy poety do jego młodzieńczej miłości Emily Hale. Równocześnie światło dzienne ujrzała skierowana do czytelników i czytelniczek nowo otwartej kolekcji nota Eliota, zawierająca gorzkie wyznanie miłości. Twitter T.S. Eliot Estate oszalał. Czy listy Eliota do Hale rzeczywiście zmienią nasz sposób interpretacji jego poezji?
„Jako liberalny Anglik chciałbym, żeby Szkocja pozostała w Zjednoczonym Królestwie. […] Ale jednocześnie jestem absolutnie przekonany, że Szkocja ma prawo do samodzielnego decydowania o swojej przyszłości. I gdybym był Szkotem, to zapewne wybrałbym niepodległość. Bo niepodległość oznacza powrót do Unii Europejskiej”.
Szanowni Państwo! „Naszym celem jest budowa polskiej wersji państwa dobrobytu”, mówił na największej przedwyborczej konferencji Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński. „Musimy w tej kadencji i daj Boże w następnych, jeżeli społeczeństwo nas poprze, postawić przede wszystkim na wzrost płac i wzrost dochodów społeczeństwa”, dodawał. Tym zapowiedziom towarzyszył cały wachlarz obietnic – od tak zwanej trzynastej, […]
„500 plus to jedynie pierwszy etap budowania państwa dobrobytu. To jest państwo dobrobytu z lat 40. XX wieku, kiedy tworzono tego typu świadczenia we Francji czy w krajach skandynawskich. Ale to było 70 lat temu!”, mówi politolog z Uniwersytetu w Oksfordzie.
Sytuacja tego politycznego sporu może przypominać świat z „Alicji w Krainie Czarów”, gdzie trzeba było biec tak szybko, jak się potrafi, by zostać w tym samym miejscu.
W folklorze żydowskim istnieje powiedzonko: „Co powinien robić Żyd, gdy historia wychodzi na ulicę? Wejść szybko do najbliższej bramy, by go nie stratowała”. Co miało zrobić słabe państwo w sytuacji ataku ze wszystkich stron? Nawet bramy do schowania się nie miało.
