Co twórczość polskich artystek mówi o 25-leciu polskiej demokracji? Co dziś oznacza dyskryminacja w przestrzeni sztuki i czy ma ona związek z płcią lub orientacją seksualną? Czy w kontekście działań artystycznych płeć i przypisywane ze względu na nią role kulturowe mogą być traktowane jako czynnik wykluczający? Jaką funkcję pełni tu tak zwana praca niewidzialna? Dlaczego dzieła odnoszące się do szeroko rozumianej sfery seksualności wciąż pozostają w sferze tabu i są źródłem kontrowersji? I czy w ogóle sztukę da się podzielić na „kobiecą” i „męską” – na ile posługując się takimi kalkami myślowymi, dokonujemy uproszczeń, a nawet wpadamy w koleiny seksizmu à rebours?

Do dyskusji o twórczości artystek działających na polu sztuk wizualnych po 1989 r. zaprosiliśmy: rzeźbiarkę i performerkę – Zuzannę Janin; rzeźbiarkę, twórczynię instalacji wideo – Katarzynę Górną; krytyczkę sztuki i publicystkę – Monikę Małkowską oraz Kubę Szredera – kuratora, twórcę projektów z pogranicza sztuki, krytyki społecznej i aktywności politycznej. Dyskusję poprowadzi Katarzyna Kasia, filozofka z „Kultury Liberalnej”.

Spotkanie odbędzie się 31 lipca o godzinie 18.00 w MiTo art.café.books przy ul. Ludwika Waryńskiego 28 (obok stacji metra Politechnika) – w warszawskiej galerii, księgarni i kawiarni.

„Artystki. Sztuka kobiet w Polsce po 1989 r. – sztuki wizualne” to druga z serii debat „Odcienie kobiecej polityki”, które „Kultura Liberalna” organizuje wraz z Fundacją im. Róży Luksemburg. W najbliższych miesiącach odbędą się jeszcze dwie rozmowy o sztuce (teatr i performans oraz literatura) oraz dwie o polityce i społeczeństwie (macierzyństwo i szklane sufity). Pomysłodawczynią cyklu jest Karolina Wigura, szefowa działu politycznego „Kultury Liberalnej”.

Więcej informacji na stronie wydarzenia na Facebooku.