Z centrum widać najwięcej
„Ruby Redfort. Spójrz mi w oczy” to pierwsza część książkowego cyklu brytyjskiej pisarki Lauren Child o nastoletniej agentce. Mamy tu wszystko, czego oczekujemy od sensacyjnego bestsellera: energiczną postać kobiecą, detektywistyczne zagadki, wartką akcję oraz błyskotliwe dialogi w starym stylu.
Dzień Dziecka to znakomita okazja do obdarowania młodego człowieka ponadczasowym książkowym skarbem – opowieścią, która kiedyś wywarła na nas wielkie wrażenie i której przesłanie nadal uważamy za ważne i aktualne.
Czy warto dzisiaj czytać Janusza Korczaka? Choć pytanie o aktualność powstałych niemal sto lat temu utworów dla młodych odbiorców może wydawać się abstrakcyjne, w przypadku Starego Doktora jest całkowicie zasadne.
Darowanemu koniowi ponoć nie zagląda się w zęby. Ale po lekturze tej książki zachęcam wszystkich: zaglądajcie! Okazuje się, że zwierzęce gęby, dzioby, ryje i nochale bywają nie tylko niezwykle zabawne, ale są z reguły szalenie pouczające.
Książeczka reprezentuje dla mnie realizację obecnie lansowanej polityki historycznej w pigułce. Dla mnie zaś polityka historyczna to kontynuacja polityki innymi środkami. Można być politykiem i uprawiać politykę, ale proszę nie mylić jej z historiografią.
Śmierć w książkach dla dzieci nie jest niczym nowym. Doświadczenie spektaklu „Gęś, śmierć i tulipan”, opartego na mądrej i nietrywializującej książce Wolfa Elbrucha, sugeruje jednak, że i dla dorosłych wciąż nie jest to przepracowany temat. Czy zatem są oni w stanie przygotować dzieci na podjęcie tematu przemijania?
„Dwoje ludzi” to książka o miłości, byciu razem i potrzebie bliskości. Iwona Chmielewska mówi: dwojgu ludziom jest łatwiej, bo są razem – i jest trudniej, bo są razem.
Czemu niektóre miasta lubimy, a inne przyprawiają nas o drgawki niechęci? Co się w ogóle składa na miasto – ludzie, zabytki, parki, sklepy, ulice? A może atmosfera? Jaką atmosferę Paryża i Londynu pokazał prażanin Miroslav Šašek w przewodnikach „Oto jest…”?
Niezłomnie i niezmiennie przekonani, że nie ma lepszego prezentu nad książkę poprosiliśmy o rekomendacje Autorki naszego działu. Wybrały książki ulubione, hołubione, niechętnie pożyczane i takie, do których się wraca i wracać będzie.
Piotr Wawrzeniuk w książce „Kosmonautka” poprzez wzbogacenie języka przesuwa granice naszego świata. Pokazuje, że żeńskie nazwy zawodów mogą brzmieć dobrze, a nasz początkowy opór przed „generałką” czy „inżynierką” szybko znika.
Coraz częściej w książkach dla dzieci pojawiają się trudne tematy, jak śmierć, samotność czy cierpienie. Ale nawet na ich tle „Zły Pan” Gro Dahle i Sveina Nyhusa jest książką wyjątkową. Opowiada bowiem o dziecku doświadczającym przemocy domowej.
Nie mają Państwo wrażenia, że łatwiej znaleźć dziecku książkę o piramidach i Koloseum niż o dawnej Polsce? Zawstydzonym niewiedzą swych dziatek o grodach, wojach i chrzcie Mieszka pomoże wyjść z opresji „Kultura Piastów dla dzieci”.
Jego ofiarą padł chyba każdy z nas – strach przed publicznym wystąpieniem. Książka „Kret sam na scenie” to wzruszająca opowieść o walce z tremą i odkrywaniu własnych talentów. I o tym, że wsparcie najbliższych uskrzydla i dodaje sił.
Tuwim w awangardowym wydaniu? Czemu nie. Wytwórnia po raz kolejny pokazuje, że klasyka się nie starzeje. Trzeba ją jedynie odpowiednio zaprezentować.
Książka-rebus, książka-łamigłówka, książka-słowna woltyżerka. Wznowione dziełko Themeresonów to prawdziwy literacki roller coaster, który zabierze nas do tajemniczego Alibajdadzikafrajdawtomigraju.
