Nastoletnia Martha Argerich przyjechała z rodziną do Europy w 1955 roku. Studiowała w Wiedniu pod kierunkiem Friedricha Guldy, a następnie w Genewie u Madeleine Lipatti i Nikity Magaloffa. Już w roku 1957 szesnastoletnia pianistka zdobyła – i to zaledwie w odstępie trzech tygodni – pierwsze nagrody na konkursach w Bolzano i Genewie. Być może zmęczona sukcesami i napiętym terminarzem koncertów, Argerich postanowiła na kilka lat zrezygnować z występów publicznych.

W roku 1965 Argerich wygrała VII Konkurs im. Fryderyka Chopina. Album „Argerich Plays Chopin” zawiera wykonania zarejestrowane dwa lata po tym wydarzeniu oraz jedno wcześniejsze, pochodzące z roku 1959 nagranie Ballady g-moll op. 23. Nagrania z roku 1965 pokazują Argerich-uczennicę – błyskotliwą i starannie przygotowaną do zajęć. Te z roku 1967 – młodą, pełną energii kobietę poszukującą środków wyrazu dla siebie. Pianistka eksperymentuje z dźwiękiem, bada formy, przebiera w nastrojach. Czasami widać gonitwę jej myśli – pędzą jedna za drugą, urwane w połowie zdania ustępują miejsca kolejnym. Wdzięk i elegancja sąsiadują z figlarnością i poczuciem humoru, powaga z nadmiarem. Argerich nie raz atakuje dźwiękiem, zarzuca kaskadami akordów, nie daje odpocząć. Aż do ostatniej części Sonaty h-moll, w której znienacka rozpętuje burzę.

Cztery lata później, w roku 1971, Argerich po raz kolejny zaskoczyła świat – tym razem albumem, na który składały się III Koncert fortepianowy C-dur Sergiusza Prokofiewa oraz Koncert G-dur Maurice’a Ravela. Pianistka, opanowawszy swój temperament, zaprezentowała wykonania dojrzałe, głęboko przemyślane i pełne elegancji. Ale na szczęście niepozbawione niepokojącego błysku w czarnym oku.

Nagranie:

„Argerich plays Chopin”

Ballada g-moll, op. 23 nr 1
Etiuda cis-moll, op. 10 nr 4
Mazurek e-moll, op. 41 nr 1
Mazurek C-dur, op. 24 nr 2
Mazurek f-moll, op. 63 nr 2
Mazurek D-dur, op. 33 nr 2
Nokturn F-dur, op. 15 nr 1
Nokturn Es-dur, op. 55 nr 2
Trzy mazurki op. 59 (a-moll, As-dur, fis-moll)
Sonata nr 3 h-moll, op. 58

Martha Argerich fortepian

Deutsche Grammophon 2010
Dystr. Universal Music Polska