Jeszcze przed Świętami Donald Tusk ma utworzyć nowy rząd. Jego pierwszym zadaniem będą rozliczenia PiS-u. Jak potraktować Trybunał Konstytucyjny Julii Przyłębskiej i co zrobić z wyrokiem zakazującym aborcji? Jaki los czeka neo-KRS i powołanych przez niego sędziów? Jak rozliczyć PiS, nie łamiąc prawa i unikając rewanżyzmu? Polska po wyborach stoi przed wieloma wyzwaniami prawnymi i politycznymi.

Jacek Żakowski, publicysta „Polityki”, powiedział: „Chciałbym do państwa zaapelować, abyśmy pomyśleli o tym, jak podzielić się pieniędzmi, infrastrukturą, mediami, tymi, które mają charakter publiczny, są finansowane ze środków publicznych, z tymi, którzy przegrali wybory w październiku. To jest bardzo trudna sprawa […]. Czy jesteśmy gotowi pomyśleć o tym, że Dwójka będzie PiS-owska?”. Reakcja na tę wypowiedź mówi nam wiele o zjawiskach, które rządzą debatą publiczną w Polsce.

Teoretycznie 30-milionowa Wenezuela, posiadająca największe na świecie rezerwy ropy naftowej – 300 miliardów baryłek, czyli 18 procent całych zasobów planety – powinna opływać we wszelkie bogactwa. Tymczasem PKB na głowę mieszkańca wynosi tam jedynie 3500 dolarów – a jeszcze w 2011 roku był niemal cztery razy wyższy. Takie są skutki katastrofalnej polityki ekonomicznej dyktatora Nicolása Maduro. Wenezuela chce rozwiązać problemy gospodarcze, anektując część terytorium swojego wschodniego sąsiada.

W Rosji przebywają setki tysięcy migrantów z Azji Centralnej. Prawo zaproponowane przez rosyjskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ma zmusić ich do wstąpienia do wojska lub wyjazdu.

Nowy Sejm odwołał wszystkich członków utworzonej przez PiS komisji „lex Tusk”, która była źródłem wielkiego protestu 4 czerwca w Warszawie. Komisja jest symbolem złego rządzenia, dlatego kolejnym krokiem powinna być jej likwidacja.

Komisje sejmowe, które mają rozliczyć polityków PiS-u z afer, na pewno będą się cieszyć wielkim zainteresowaniem. Staną przed nimi dotychczas nietykalni i będą odpowiadać na pytania, których nie chciała zadawać prokuratura. Materiału do badania jest aż nadto, dlatego ostatnie, czego potrzebują komisje, to polityczne show.

O wyzwaniach, z którymi mierzy się współczesna demokracja. Czy demokracja dogoni innowacje technologiczne, rozwój sztucznej inteligencji i proces globalizacji? Jak się ma populizm w Europie i czy wybory parlamentarne w Polsce dały nadzieję na jego zwalczenie? A może demokracja to przestarzały i nieskuteczny system i właśnie obserwujemy jego koniec?

Uderzające są zbieżności, z ludobójczą intencją włącznie, między słowami i czynami Hamasu oraz serbskich nacjonalistów z lat dziewięćdziesiątych. Podobnie są nieuchronne podobieństwa między losami bombardowanych miast, czy to Sarajewa i Gazy, czy Warszawy i Berlina w drugiej wojnie światowej. Podobieństwa losu niekoniecznie jednak świadczą o wspólnocie wartości. Dlatego powierzchowne analogie historyczne bywają głęboko mylące.

Izolowani przez świat zachodni przywódcy bojówek walczących z birmańską juntą szukają sojuszników wśród lokalnych watażków i dyktatorów na całym świecie. To właśnie z nimi stworzą „międzynarodówkę dyktatorów”. Nie zbudują lepszego świata, ale mogą podpalić ten, który już istnieje.