Ponad tydzień po zakończeniu strajku kobiet pozostajemy w rzeczywistości, w której nadal czujemy więcej niepewności niż optymizmu. Coś się jednak ruszyło. Mieliśmy do czynienia z wydarzeniem przełomowym.
Tradycyjnym nieporozumieniem w debacie ekonomicznej jest pomieszanie pojęć takich jak podniesienie wpływów podatkowych i podniesienie stawek podatkowych. Praktyka pokazuje, że podnosząc stawki, czasami powodujemy obniżenie wpływów podatkowych, innym razem obniżenie stawek powoduje wzrost wpływów.
Czytając recenzję „Wołynia” autorstwa Karoliny Wigury i Jarosława Kuisza, miałam wrażenie, że widzieliśmy dwa różne filmy.
Trudno zrozumieć, w jaki sposób postulowany powrót do gospodarek narodowych oraz luźna współpraca ekonomiczna i brak zacieśnienia współpracy politycznej miałyby wzmocnić gospodarczo zarówno Unię, jak i Polskę.
W debacie na temat gentryfikacji wskazywano już różnych jej sprawców – drogie restauracje, siłownie, kawę, a nawet klasę kreatywną. Dziś podejrzenie pada na rowery. Czy słusznie?
Po publikacji kompromitujących nagrań senatorowie, gubernatorowie oraz prominentni oficjele na wyprzódki wycofują swoje poparcie dla Donalda Trumpa. Kierownictwo Partii Republikańskiej zaczęło przekierowywać środki z kampanii prezydenckiej na wybory do Kongresu, co oznacza, że próbuje już tylko zminimalizować straty.
Szanowni Państwo! W poniedziałek odbyły się kolejne protesty przeciwko „odgórnemu” reformowaniu kraju. Tym razem Związek Nauczycielstwa Polskiego zorganizował w całym kraju pikiety i marsze w związku z zapowiadaną reformą edukacji. Rząd zaproponował kolejną kosztowną reformę, choć nie odpowiedział na pytanie, czemu ma służyć powrót do modelu edukacji rodem z Polski Ludowej. W całej reformie póki […]
„To, co się dzieje, to w moim przekonaniu naprawdę poważne tąpnięcia, które wywołały w społeczeństwie wielkie emocje, i nie wydaje mi się, żeby czysto marketingowymi zabiegami można je było wyciszyć. Choć z pewnością PiS taką próbę podejmie”.
„Spodziewam się gorącej jesieni. Po «czarnym poniedziałku» wszyscy, którzy czują się zagrożeni, będą podwójnie zmotywowani do protestów”.
„Czarny protest” pokazał, że PiS może przewrócić się o własne nogi. Opcja taka burzy popularny medialnie obraz Jarosława Kaczyńskiego jako polityka wszechmocnego – PiS jest tyleż straszny, co śmieszny. Ale co być może najważniejsze, pokonać PiS to za mało. Wszak chodzi nie o to, aby zmienić władzę, ale o to, aby było lepiej.
Na ekrany polskich kin wszedł właśnie „Wołyń” Wojciecha Smarzowskiego. Reżyser mówi, że ma on służyć polsko-ukraińskiemu pojednaniu. To brzmi jak ponury żart.
Siódma edycja „Kamery Akcji” jest dowodem na to, że tworzenie formuły idealnej imprezy filmowej trwa latami. Z małego wydarzenia, jakim był kilka lat temu, łódzki festiwal przeobraża się obecnie w znaczące i prestiżowe miejsce spotkań polskich krytyków i przedstawicieli branży.
Debiut fabularny Jana P. Matuszyńskiego bez odwołań do polityki pokazuje 30 lat historii Polski widzianej z okien mieszkania jednej z niezliczonych rodzin wypełniających blokowiska. A że ta akurat rodzina składa się z trzech szczególnych osobowości, również wnętrze jej domu prezentuje się wyjątkowo.
A zatem wciąż czekamy. Wypatrujemy nieuchronnego, żegnamy się z modernizmem, a ten wciąż nie chce odejść. Tak można rozumieć album Nicolasa Grospierre’a. I tak można rozumieć album Mikołaja Długosza z nostalgicznym obrazem PRL-owskiego modernizmu.
Jeżeli ktoś szuka jakiegoś literackiego pomostu pomiędzy wyrachowaniem „uznanych” a zapalczywością „młodych”, niech pyta o Radosława Jurczaka. O jego debiutanckim tomiku, który „szturmem powinien wziąć tegoroczne debiuty”, pisze Krzysztof Sztafa.