Kobiety straciły w Polsce prawo do siebie samych, tylko dlatego, że są w ciąży albo przeprowadziły aborcję. Nie jest to zapisane w żadnym kodeksie, jest to utrata domyślna, uzasadniania lękiem albo wewnętrznym przekonaniem innych osób, które przejmują życie i wolność kobiety w swoje władanie.
Równouprawnienie kobiet sprowadza się nie tylko do praw wyborczych czy parytetu w zarządach, ale do życia w ostatecznym i pierwotnym tego słowa znaczeniu. Bez równouprawnienia kobiety umierają w szpitalach, bo nie są traktowane jak ludzie.
Wraz z momentem zajścia w ciążę kobieta musi liczyć się z faktem, że w imię dbałości o jej ciążę może się zdarzyć, że ktoś skaże ją na „śmierć, skrzywdzenie lub cierpienie fizyczne, seksualne lub psychiczne”, właśnie dlatego, że jest kobietą (w ciąży). To jest kobietobójstwo à la polonaise.
Książka Karoliny Wigury i Tomasza Terlikowskiego stała się źródłem wielu przychylnych i krytycznych komentarzy. Czy warto rozmawiać? I co się w takiej rozmowie mówi, gdy już do niej dojdzie?
Często słyszeliśmy pytanie: „po co w ogóle rozmawiać z osobą, która się z tobą nie zgadza, przecież to jest tylko strata czasu” – mówi Karolina Wigura, wraz z Tomaszem Terlikowskim, współautorka książki „Polka ateistka kontra Polak katolik”.
„Nie ma głupszego pojęcia w naszej debacie publicznej jak «symetryzm». To pojęcie zakłada, że ludzie mają się określać nie wobec konserwatyzmuliberalizmu, czy choćby prawicy–lewicy, tylko wobec dwóch central partyjnych” – mówi były marszałek Sejmu i polityk prawicy Marek Jurek.
Film oparty na prozie Annie Ernaux to opowieść o samotnej walce kobiety o prawo do decydowania o własnym ciele i życiu. Bohaterka nie propaguje żadnej ideologii i nie narzuca nikomu własnych racji.
Wspólnota chce, żeby PiS przestało rządzić, ale jeśli dziennikarz, który jest wobec władzy krytyczny, zadaje niewygodne pytania polityczce największej partii opozycyjnej, staje się tym, kim stał się dla Marty Lempart Rosjanin protestujący przeciw wojnie – zdrajcą.
Czy autobiograficzne pisarstwo Annie Ernaux to jeszcze literatura? Lektura poświęconej aborcji książki „Zdarzyło się” („L’événement”) rozwiewa te wątpliwości.
„Jaśmina Berezy” – debiut Karoliny Jaklewicz, w którym autorka porusza kwestie aborcji i eutanazji – wyrasta z oporu wobec ideologizacji spraw, które daleko wykraczają poza wszelkie słowniki pojęć. Wydane po niej „Czarne łabędzie, biały puch” opowiada o współczesnej, niekoniecznie biologicznej rodzinie. To dyskretne prozy, które budują napięcia i nie narzucają odpowiedzi.
Na dyskusję o aborcji, podobnie jak o równości małżeńskiej, w PO zawsze był „zły moment”. Aż do teraz. Obecnie Tusk w większym stopniu buduje wizerunek partii nowoczesnej i progresywnej. Widocznie tak zidentyfikował społeczne potrzeby.
Szanowni Państwo! Historia brzmi makabrycznie. Niektórzy podejrzewali, że została po prostu zmyślona dla celów walki politycznej. Szybko okazało się jednak, że jest prawdziwa. Amerykańskie media piszą o dziesięcioletniej dziewczynce z Ohio, która została zgwałcona przez 27-letniego mężczyznę i zaszła w ciążę – jednak wykonanie zabiegu aborcji było w jej rodzimym stanie nielegalne. W Polsce protesty […]
„Biden wypełnił swój historyczny mandat – w odpowiednim momencie był nie-Trumpem. I wykonał uczciwą pracę w niewiarygodnie trudnych okolicznościach. Ale jego moment minął” – mówi prof. Jeffrey C. Isaac w rozmowie z Tomaszem Sawczukiem.
Jakie jest znaczenie obalenia wyroku w sprawie Roe v. Wade przez amerykański Sąd Najwyższy, a także wcześniejszej decyzji TK Julii Przyłębskiej? Czy któraś ze stron może ostatecznie zwyciężyć w sporze dotyczącym aborcji?
Uchylenie wyroku w sprawie Roe v. Wade przez amerykański Sąd Najwyższy, a także wcześniejsza decyzja Trybunału Julii Przyłębskiej pokazują, że wojna kulturowa toczy się z coraz większą zawziętością. Czy któraś ze stron może ostatecznie zwyciężyć w sporze dotyczącym aborcji?
