Konkurs Sztuki Wokalnej im. Ady Sari – historia tego wydarzenia sięga 1985 roku; 13 maja zakończono jego XX edycję. Wyjątkową, bo jubileuszową, ale przede wszystkim dlatego, że pierwszą bez Heleny Łazarskiej i pierwszą, która odbywała nie tylko w Nowym Sączu, jak dotąd, ale i w Krakowie. To nie był dobry pomysł.
Reżyser „Toni” serwuje nam słodko-gorzki filmowy deser: przystępny i przyjemny, nieoczywisty, o smaku umami – ale z dużą ilością sztucznych konserwantów.
Każdy z nas miał, i może jeszcze pamięta, własne podwórko, gdzie działy się rzeczy magiczne, podsycane przez wyobraźnię. W tej mikroprzestrzeni zachowało się wiele z nas. Wraca do niej Rafał Witek w swoich „Psotnicach podwórkowych”, portretując podwórko jako enklawę, miejsce zaczarowane zabawą, tętniące dziecięcym śmiechem i rozedrganym językiem dziecięcym.
„Beef” to opowieść o eskalacji przemocy wyrosłej z niepozornego incydentu i spiętrzenia projekcji bohaterów na temat siebie nawzajem. To zarazem kolejny sukces azjatyckich twórców opowiadających o marginesach amerykańskiego snu.
Rozgrywający się w słonecznym Rzymie lat siedemdziesiątych rodzinny dramat to opowieść o nieszczęśliwej żonie bogatego biznesmena oraz ich dwunastoletnim dziecku, które urodziło się dziewczynką, a czuje się chłopcem.
Z największym smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że 30 marca 2023 roku zmarł Paweł Śpiewak. Postać ważna dla polskiego życia intelektualnego, ale również dla „Kultury Liberalnej”. Dla wielu osób związanych z naszym środowiskiem profesor Śpiewak był nie tylko postacią publiczną, ale też nauczycielem i mentorem.
Praca intelektualna, zbudowane więzi uczestników w sposób „naturalny” domagały się ujścia, kontaktu ze światem zewnętrznym, poszerzenia pola dialogu poprzez druk. W ten sposób seminarium domowe u Jerzego Jedlickiego, w którym uczestniczył młody Paweł Śpiewak, zakończyło się powstaniem pisma „Res Publica”. Trzydzieści lat później, po seminariach domowych prowadzonych przez Pawła, założyliśmy „Kulturę Liberalną”.
„María de Buenos Aires” to utwór wystarczająco pociągający dla oczekujących rozrywki i wystarczająco intrygujący dla zainteresowanych mistycyzmem; wystarczająco odjechany dla miłośników surrealizmu i wystarczająco poruszający dla romantyków. Dlatego szkoda, że tego spektaklu nie wyprodukowano na głównej scenie TW–ON, a na kameralnej.
Film Frammartino to wyjątkowe, poetyckie spojrzenie pod podszewkę włoskiego boomu gospodarczego: to opowieść o trwaniu mitów, których źródłem jest więź z naturą.
Przypadek tego serialu pokazuje, jak karkołomne jest zadanie adaptacji gry do innego medium. Zależność od kultowego oryginału może okazać się pułapką ograniczającą wyobraźnię twórców.
Tytułowa mama wcale nie jest niegrzeczna! Jej czyny są manifestem kobiecej wolności, szlachetnego heroizmu, pasji do życia w zgodzie z samą sobą i wielkiej mądrości uzupełnianej intuicją. Justyna Bednarek stworzyła piękną książkę o sile kobiet, mocy przyjaźni i odwadze mówienia własnym głosem.
Jubileuszowa wystawa poświęcona twórczości Marii Papy Rostkowskiej dowodzi, że marmur to materia, w której można wyrazić nienazywalne doświadczenia cielesności.
Pięć redakcji „Spięcia” zaprasza lokalne dziennikarki i dziennikarzy do współpracy. Trzydniowe seminarium i roczny program wsparcia. Dołącz do nas!
Po prawie czterdziestu latach od premiery kultowa japońska książka dla dzieci trafia w końcu na polski rynek. Tytułowa bohaterka „Podniebnej poczty Kiki” opuszcza rodzinny dom, by zmierzyć się z wielkim światem. Fakt, że jest czarownicą, nie daje jej taryfy ulgowej, przeciwnie – trzynastolatka musi zmierzyć się nie tylko z burzą okresu dojrzewania, lecz także z uprzedzeniami bezpośrednio związanymi z jej tożsamością.
Cate Blanchett będzie jedną z faworytek do Oscara dla najlepszej aktorki za rolę apodyktycznej dyrygentki. Niestety, w filmie Fielda sama muzyka została potraktowana tylko pretekstowo.
