Z centrum widać najwięcej
„O przyszłości Haiti ciężko cokolwiek wyrokować. Można powiedzieć, że nad krajem ciąży fatum. Niezwykle trudno będzie mu wydostać się z pułapki, w której się znalazł. Sytuacja jest przerażająca” – mówi Krzysztof Hinz, były ambasador RP w krajach Ameryki Łacińskiej.
Fani pierwszej serii „Rojsta” nie zawiodą się jej kontynuacją. Reżyser Jan Holoubek i scenarzysta Kasper Bajon eksplorują temat przepoczwarzającej się z socjalistycznej w kapitalistyczną Polski, w której najbardziej interesujący jest wszechobecny bajzel.
Talula ma zrujnowane życie i nikt jej nie rozumie, ale woli zapisać to w dzienniku, niż porozmawiać ze swoją dziwną rodziną. „Chcę kota i normalnych rodziców!” Marion Achard zmusza do zadania sobie pytania, jakiej literatury antypedagogicznej potrzebują dziś dziecięcy czytelnicy.
W „M jak morze” Joanny Concejo morze jest niepokojąco ciche, pełne wspomnień i skrywanych tajemnic. W tej melancholijnej opowieści graficznej mamy do czynienia z kategorią estetyczną, której w literaturze dziecięcej wciąż jest zdecydowanie za mało.
Rada Ideologii Islamskiej wypowiedziała się już w 2016 roku na temat ustawy o przemocy domowej. Islamscy eksperci orzekli wówczas, że „lekkie” bicie żony może być akceptowane w przypadku, gdy jest ono „konieczne”. Czy teraz uda się uchwalić prawo chroniące kobiety w Pakistanie?
Wojna z grzybnią może wydawać się tematem na dość desperacką próbę przywołania widzów przed ekran w sezonie letnim. Film Bouwera skrywa jednak znacznie głębszą refleksję o relacji człowieka i natury.
Urocza opowieść o misiu autorstwa Jacoba Granta w tłumaczeniu Michała Rusinka to dziecięcy debiut wydawnictwa Lokator. Debiut przyjemny graficznie i skłaniający do refleksji nad wyzwaniami, jakie stawia przed nami życie.
Obsypany nagrodami film to opowieść o tym, że lekiem na rodzinny kryzys i rozterki imigrantów może okazać się pamięć o własnych kulturowych korzeniach.
Dzisiaj każdy może podróżować. Ale robić to tak jak Tony Halik nadal mało kto potrafi – z gruntownym przygotowaniem, pełnym poszanowaniem obyczajów i otwartością na nowość i inność. Mirosław Wlekły przybliża postać słynnego podróżnika najmłodszym czytelnikom.
Nagrodzony Orłem oraz Srebrnym Rogiem na KFF dokument to widokówka z posowieckiej rzeczywistości, która jawi się jak krajobraz po ekologicznej i społecznej apokalipsie.
Dwie komiksowe książeczki kryją w sobie bogactwo treści. Pierwsza daje konkretne narzędzia do oswajania lęków, druga – pokazuje, jak stawiać granice w relacjach. To jedne z najlepszych poradników dla dzieci, z jakimi miałam styczność w ostatnich kilku latach.
Wędrowny teatr przedmiotu to nie tylko połączenie sztuki lalkarskiej z rzeźbą, ale także przykład twórczych inicjatyw znakomicie rozwijających się na obrzeżach zinstytucjonalizowanego obiegu kultury.
Psychologiczny portret influencerki staje się pretekstem do rozważań o dynamice współczesnej komunikacji i o tym, na ile cudze oczekiwania mogą określać naszą tożsamość.
„To z winy słów dzieją się nieszczęścia”, wyrokuje bohater powieści „Lapis” Emilii Kiereś. Ostatecznie okazuje się jednak, że dzięki słowom można pokonać samotność i zbudować lepszy świat. To opowieść baśniowa i wciągająca – ale nie od pierwszej do ostatniej strony.
Wspólnym mianownikiem wystaw „Obsesja żeber” oraz „Tkanka świata” jest ciało i ulegająca transformacjom fizjologia.