Z centrum widać najwięcej
Polskie władze popełnią duży błąd, jeśli uznają, że po wizycie prezydenta Dudy w Waszyngtonie mają z Donaldem Trumpem jakieś specjalne relacje. Polacy nie pierwsi żywią takie nadzieje i nie oni pierwsi się zawiodą. Z Trumpem nie można mieć „specjalnych relacji”.
„Najlepszą szansą dla Polski na kształtowanie niepodległej przyszłości w świecie jest sojusz z Europą. Bycie amerykańskim «lotniskowcem» jest skazane na porażkę”, mówi były ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce.
Biden ma największe poparcie w sondażach, jest bowiem na razie głównym przedstawicielem partyjnego establishmentu, więc to jego wybierają ci, którym wystarcza „pokonamy Trumpa i będzie jak dawniej”. Pod hasłem „status quo ante” trudno się jednak wygrywa wybory, co doskonale wiemy choćby z własnego podwórka.
„Byli sobie raz” to wielowątkowa opowieść o rodzinach Leniców i Konwickich, Elżbiecie Czyżewskiej, polskich emigrantach w Ameryce, marzeniach, ideałach i przyjaźni. Dziś, kiedy wszystko staje się seryjne, przeliczalne na pieniądze i podobne do siebie, książka Konwickiej jest wycieczką w zupełnie inne rejony, widokówką nie z tego świata.
Bohaterami powieści Wallace’a są członkowie personelu amerykańskiej skarbówki. Trudno sobie wyobrazić instytucję, której funkcjonowanie mniej się nadaje do przetworzenia w materię prozy narracyjnej. A jednak „Blady Król” ma szansę stać się jednym z ważniejszych podsumowań stanu cywilizacji zachodniej na przełomie wieków XX i XXI.
Jeśli nie będziemy w stanie w pierwszej kolejności skutecznie zadbać o stan powietrza, wody czy gleby w naszym własnym kraju, to z pewnością nie będziemy w stanie wpłynąć na to, o ile stopni Celsjusza podwyższy się średnia temperatura atmosfery całej planety.
Wojna w Wietnamie na dobre zakorzeniła się w popkulturze, stając się pretekstem do dyskusji o ślepej przemocy i amerykańskim imperializmie. Dziś widzimy ją zazwyczaj przez intelektualne okulary znanych twórców. Książka Masona to relacja zwykłego, naiwnego do bólu żołnierza.
Amerykańscy republikanie i brytyjscy konserwatyści – dwie potężne partie z historią sięgającą połowy XIX wieku zostały w ciągu dosłownie kilkunastu miesięcy rozbite przez demagogicznych outsiderów. Wnioski z tej lekcji powinni wyciągnąć także liderzy polskich ugrupowań. Wkrótce może być za późno.
Lektura tej książki to męka. Zaleca się więc jej czytanie albo osobom naprawdę pasjonującym się życiem artystycznym przedwojennego Paryża, albo literackim hipsterom. Ci ostatni po niełatwej lekturze będą mogli ją postawić obok innych legendarnych książek, do których pewnie nigdy nie wrócą.
Sekretarz Stanu USA Mike Pompeo podczas swojej wizyty w Egipcie poinformował, że Polska będzie współgospodarzem konferencji dotyczącej pokoju i bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie. Konfrontacyjny ton szefa amerykańskiej dyplomacji sprawia jednak, że spotkanie przypomina próbę zbudowania antyirańskiej koalicji, której nasz kraj mimowolnie zostanie twarzą. Wbrew zdrowemu rozsądkowi, europejskim sojusznikom i polskiej racji stanu.
Rafał Lemkin latami zabiegał o zmianę prawa i uznanie zbrodni ludobójstwa przez społeczność międzynarodową. W końcu ONZ przyjęła stosowną konwencję w 1948 roku, szybko jednak okazało się, że mocarstwa, nieustannie powtarzające hasło „Nigdy więcej!”, porzuciły dziecko Lemkina.
„To bardzo ważne, aby zaznaczyć, że nie możemy odpuścić tak zwanej polityki tożsamości. Nie możemy dać sobie spokoju z kwestią nierówności ze względu na kolor skóry czy płeć. Ale musimy uzupełnić politykę tożsamości o coś więcej”, mówi amerykański filozof Michael Walzer.
Wybory w Stanach Zjednoczonych obnażyły paradoksalny stan, w jakim znalazła się amerykańska prawica. Donald Trump umocnił swoje panowanie nad Partią Republikańską, a jednocześnie jest dla niej śmiertelnym zagrożeniem.
„Kompromitujące materiały w posiadaniu Rosjan – to byłoby racjonalne wyjaśnienie zachowania Trumpa wobec Rosji. Ale w zachowaniu Donalda Trumpa nic innego nie jest racjonalne!”, mówi amerykański dziennikarz śledczy, współautor książki „Rosyjska ruletka”.
Tusk może być intelektualnie dziesięć kroków przed polską sceną polityczną, ale to Kaczyński jest bardziej charyzmatyczny. Swoim wyborcom jest w stanie wytłumaczyć każdy manewr.
