„Oto ciało moje” Pakieły to zapis bulimicznych doświadczeń narratorki, których źródłem jest opresyjna, katolicka rodzina. To również bardzo źle napisana książka. Niemal każdy, kogo znam, kto przeżył w tym koszmarnym kraju wystarczająco długo, nosi w sobie podobną historię, a nawet gorsze. Jednak większość ma na tyle przyzwoitości, żeby nie upychać swoich formułowanych naprędce wynurzeń w okładki z podtytułem „powieść”.
Rosyjska agresja przeciwko Ukrainie uwidoczniła fundamentalną zmianę w stosunkach polsko-ukraińskich, w tym – co kluczowe – między społeczeństwami. Ten fenomen nie wziął się jednak z próżni, ale jest efektem długiego procesu zapoczątkowanego w środowiskach emigracyjnych po drugiej wojnie światowej. Wydana właśnie korespondencja Giedroycia i Łobodowskiego pozwala zajrzeć za kulisy tworzenia programu ukraińskiego „Kultury”.
W „Maryjkach” Justyna Bednarek trawestuje ludowe opowieści maryjne, dostosowując je do współczesności. Dzięki temu możemy je odczytywać jako dwudziestopierwszowieczne przypowieści o naturze ludzkiej. Towarzyszą im inspirowane polskim folklorem ilustracje Marianny Oklejak.
Flamandzki tryptyk teatralny, pokazany na ostatnim Malta Festiwal Poznań, to kunsztowna opowieść o rozliczeniu z dziedzictwem przemocy splecionym z europejską historią pod postaciami kolonializmu, faszyzmu i terroryzmu.
