Pod względem wysokości wydatków socjalnych – mierzonych jako procent PKB – nasz kraj zdecydowanie wyprzedza bogatsze państwa zachodnie, takie jak Holandia czy Irlandia, a za Niemcami jest niewiele w tyle. Czy to oznacza, że Prawo i Sprawiedliwość spełniło swoją najważniejszą obietnicę jeszcze przed jej złożeniem? Niestety, to nie takie proste.
Wszystkie badania, wszystkie dane, którymi dysponujemy, mówią jasno: najbardziej państwu opłaca się zalegalizowany związek z licznym potomstwem. […] W związku z tym, nie jest tak, że trzeba zagłębiać się w niezwykle istotnie w kwestie aksjologiczne. Jak ktoś jest politykiem społecznym, to wie, że tak naprawdę warto stawiać w polityce społecznej na małżeństwa z dziećmi”, mówi były wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej.
„500 plus to jedynie pierwszy etap budowania państwa dobrobytu. To jest państwo dobrobytu z lat 40. XX wieku, kiedy tworzono tego typu świadczenia we Francji czy w krajach skandynawskich. Ale to było 70 lat temu!”, mówi politolog z Uniwersytetu w Oksfordzie.
PiS zapowiedziało zniesienie limitu trzydziestokrotności na składki ZUS, co oznaczałoby wzrost składek emerytalnych dla najlepiej zarabiających. Kilkoro posłów Lewicy powiedziało, że może projekt poprzeć. Politycy PO i część publicystów była oburzona, bo przecież to inicjatywa PiS-u. Kwestia samych emerytur natychmiast w tej wrzawie zniknęła. Oto stan polskiej debaty publicznej w pigułce.
Wielu dzisiejszych dwudziesto-, trzydziesto- i czterdziestolatków nie wierzy w żadną emeryturę od państwa. Swoje składki emerytalne traktują jako pomoc dla rodziców i dziadków, którą wypłaca im ZUS, ale wiedzą, że o swoją emeryturę muszą zatroszczyć się sami. Ilu z Was myśli podobnie?
Szanowni Państwo! „Mam to w d…! I tak nic nie dostanę”. W ten sposób jeden z naszych redakcyjnych kolegów odpowiedział na pytanie, dlaczego w ogóle nie interesuje go system emerytalny, a co za tym idzie – jego własna emerytura. Ten, mówiąc delikatnie, sceptycyzm wydaje się wśród dzisiejszych dwudziesto-, trzydziesto-, a nawet czterdziestolatków niemal powszechny. Owszem, […]
„Za Bismarcka, kiedy po raz pierwszy wprowadzano emerytury, mało kto dożywał wieku emerytalnego. Dziś na emeryturze można żyć dłużej, niż spędziło się w pracy. To nie ma sensu”, mówi dziennikarz ekonomiczny i analityk rynku finansowego.
„Dzisiaj na dobrą sprawę powstaje w Polsce nowy system emerytalny z kluczową rolą państwa i dodatkiem rynku”, mówi Piotr Arak, dyrektor Polskiego Instytutu Ekonomicznego.
„W Niemczech czy Austrii mieszkania wynajmuje się na kilka lub nawet kilkanaście lat. Ludzie mieszkający w takich mieszkaniach traktują je jak swoje. W Polsce mieszkanie na wynajem nie jest uznawane za «dom». Dom to jest coś, co się ma na własność i co można przekazać kolejnemu pokoleniu”, mówi socjolog z Polskiej Akademii Nauk.
Szanowni Państwo! Czy po trzech latach rządów PiS-u żyjemy dziś w Polsce solidarnej? Pytanie nie jest ani ironiczne, ani prowokacyjne, ale jak najbardziej poważne i konkretne. Prawo i Sprawiedliwość doszło do władzy na fali kilku ważnych i chwytliwych obietnic, między innymi walki z korupcją, budowy nowych, lepszych elit, skromności władzy, wzmocnienia pozycji międzynarodowej Polski, szacunku […]
PiS doszło do władzy z hasłami budowy „Polski solidarnej”. Jeśli czujesz, że realizacja tej obietnicy omija cię z daleka, nie jesteś sam czy sama. Po obecnych rządach zamiast „Polski solidarnej” może nas czekać druga – po tej z lat 90. – fala prywatyzacji. Widzę to nie tylko w statystykach, ale też obserwuję z bliska. Na sobie.
Pierwsze feministki narażały życie i zdrowie, abyśmy my mogły głosować i kandydować w wyborach, pracować, studiować. Jednym z wyrazów naszej wdzięczności i pamięci o nich powinny być żeńskie końcówki nazw zawodów”, mówi zastępczyni Rzecznika Praw Obywatelskich.
Nie wydaje się obecnie możliwa tak radykalna zmiana całego systemu, jaką proponują zwolennicy emerytur obywatelskich. Główny powód to koszty związane ze spłatą zobowiązania wobec osób, które już nabyły uprawnienia na zasadzie ubezpieczeniowej.
Emerytura obywatelska jako świadczenie uniwersalne, wypłacane każdemu obywatelowi ze względu na wiek, z pozoru wydaje się rozwiązaniem solidarystycznym. Co najmniej niepokojące jest jednak to, że jednym głosem popierają ją neoliberalne think thanki i część środowisk lewicowych. Niestety, to lewica pomyliła bramki.
Niezależnie od wprowadzenia emerytury obywatelskiej, na dłuższą metę jedynym roztropnym rozwiązaniem problemów nie tylko polityki emerytalnej jest wzmocnienie wspólnot rodzinnych.