Z centrum widać najwięcej
„Nacjonalizm towarzyszy państwom od czasów rewolucji francuskiej, to wytwór oświecenia, który zakorzenił się w światowej polityce głębiej niż inne idee wywodzące się z tej samej epoki, łącznie z liberalizmem. Nie jest żadną aberracją. Zostanie z nami na dłużej”, twierdzi zastępca redaktora naczelnego „The Economist”.
Do dziś bardzo trudno ustalić, kto zbiera dane na nasz temat, jak to robi, czy można te dane usunąć, jak to zrobić. To Dziki Zachód, a Facebook z tego korzysta, zacieśniając monopol własnych analiz na nasz temat – mówi profesor Dariusz Jemielniak w rozmowie z „Kulturą Liberalną”.
Nominowany do gdańskiej nagrody literackiej Europejski Poeta Wolności Selim Babullaoglu to jeden z najważniejszych azerskich pisarzy. Choć jego poezja jest zakorzeniona w codzienności własnego kraju, mówi do nas zaskakująco bliskim językiem.
Kiedy narody europejskie zaczęły wiedzieć o tym, że są narodami, i co je w tej wiedzy utwierdzało? Pojęcie narodu – pozornie oczywiste i chętnie (nad)używane – jest jednym z trudniejszych do zrozumienia słów, jeśli bliżej przyjrzeć się jego możliwym znaczeniom.
Jeśli chcemy być częścią Zachodu, musimy nauczyć się mówić o tym, co w Polsce miało miejsce w przeszłości – o tym, co jest dla nas niewygodne, trudne i bolesne. Inaczej odcinamy się od europejskiej wspólnoty i zbliżamy do Turcji i Rosji.
Dlaczego Niemcy i Japończycy cieszą się powszechnym prestiżem, mimo nieporównywalnie gorszej przeszłości? Bo jej nie zaprzeczają i nie cenzurują. A byliby najgorszymi pariasami, gdyby to robili. Ustawodawcy wybrani w legalny sposób są w stanie popsuć Polsce reputację bardziej niż komunistyczni, podważyć jej status i przynależność do obozu państw demokratycznych, odizolować ją lub oddalić od najważniejszych sojuszników, a zwłaszcza Ameryki. Ta ustawa zaszkodzi wszystkim. Z oczywistym wyjątkiem Rosji.
W drugiej turze wyborów prezydenckich Czesi wybrali Miloša Zemana na drugą pięcioletnią kadencję. Urzędujący prezydent nieznacznie wygrał z nowicjuszem Jirzim Drahoszem. Jak zmieni to czeską politykę?
Być może część administracji Trumpa postanowiła docenić Polskę, ponieważ dostrzegła w niej lustrzane odbicie pewnego narodowego image’u, jaki sama chciałaby widzieć w Stanach Zjednoczonych – mówi Daniel Fried w rozmowie z „Kulturą Liberalną”.
Jeśli wygra siła przyzwyczajenia i w Niemczech powstanie kolejna wielka koalicja, może się okazać, że nie będzie ona rozwiązaniem stabilnym. Równie dobrze może stać się jednym ze źródeł postępującej destabilizacji.
W polskie Święta stajemy przy niemieckiej choince, obok włoskiej szopki, jedząc białoruską kutię i dzieląc się litewsko-słowacko-ukraińskim opłatkiem. A co gorsza, śpiewamy być może jeszcze austriacką „Cichą noc”. Nie wspominając o pogańskich duszach przodków lewitujących nad pustym talerzem. Niekatolicki multikulturowy koszmar. Mimo to – wszystkiego najlepszego!
Szanowni Państwo! „Liberały-aferały” – taki przydomek przylgnął na początku lat 90. do polskich środowisk liberalnych i to mimo że właśnie wtedy Polska przy aprobacie sił politycznych z różnych stron wprowadzała daleko idące reformy wolnorynkowe w imię indywidualnej wolności. Niechęć do liberałów pozostała potężną bronią także w kolejnych latach, a manifestowała się słynnym „Balcerowicz musi odejść” […]
Bez wątpienia nie ma czegoś takiego jak czysta suwerenność, lecz pozbywanie się jej elementów też wiąże się z dużymi kosztami. Niektórzy są suwerenni w swoim życiu prywatnym, więc nie cenią sobie suwerenności innego – politycznego – rodzaju, ponieważ jej nie potrzebują. Nie widzą kosztów rezygnacji z suwerenności.
Obecny system polityczny w naszym kraju ma charakter płynny, znajduje się gdzieś pomiędzy demokracją nieliberalną a autorytaryzmem. Dysponujemy dokładnie tymi samymi argumentami, zarówno by twierdzić, że polska demokracja będzie przez kilka lat poważnie wadliwa, jednak w wyniku którychś z kolejnych wyborów powróci do standardów państwa prawa, jak i by uznać, że jesteśmy właśnie świadkami wchodzenia na drogę ku autorytaryzmowi.
Brak granicy i swoboda ruchu między południem a północą Irlandii pozwoliły zagrzebać stare i krwawe konflikty. Brexit natomiast wszystko to na nowo skomplikował. Irlandia Północna, choć sama opowiedziała się za pozostaniem w Unii Europejskiej, zmuszona jest odejść razem z resztą Królestwa. Idea granicy między Republiką a Północą wraca niczym upiór z przeszłości.
Feminizm w Polsce ma złą prasę, wiele kobiet nadal odruchowo odżegnuje się od feministycznych poglądów i zżyma na bycie określaną jako feministka. Jak mamy to zmienić, jeśli to same aktywistki feministyczne kompromitują własny ruch?