Trwa jesienna zbiórka
na działalność Kultury Liberalnej.
Weź udział!
Czego potrzebujemy?
Co dostajesz w zamian?
Kultura Liberalna jest tygodnikiem wydawanym społecznie, to znaczy ukazuje
się dzięki wsparciu osób takich jak Ty. Bronimy wartości demokratycznych
i wolnościowych. Tworzymy idee dla Polski na przyszłość. Jesteśmy niezależni
od polityków i reklamodawców. Prosimy o to, abyś tworzył lub tworzyła
Kulturę Liberalną wspólnie z nami. Dołącz do grona naszych
comiesięcznych Darczyńców.
Z centrum widać najwięcej
„Koszty zmniejszania zanieczyszczeń są bardzo, bardzo widoczne, a korzyści z nich płynące są znacznie trudniejsze do dostrzeżenia. Jeśli jutro nie dostanę ataku serca, nigdy nie powiem sobie: «Jakie to szczęście, że nie zachorowałam z powodu jakichś przepisów, o których nigdy nie słyszałam, a które uchwalono kilkadziesiąt lat temu»”, mówi autorka książki „Uduszeni”.
„Trump i jego stronnicy uważają, że cały Zachód jest obecnie w środku politycznej wojny domowej o znaczeniu egzystencjalnym. Z ich perspektywy pytanie brzmi: czy zwyciężą siły nacjonalizmu, które chcą się bronić przed politycznym liberalizmem, czy też Europa pogrąży się w chaosie”, mówi autor książki „Lud kontra demokracja”.
Nie ma takiej siły strukturalnej czy ideologii, która przywróci poczucie bezpieczeństwa. Jedynym, co może nas uratować w wymiarze jednostkowym, jest miłość i związek z drugim człowiekiem. Miłość kobiety zwłaszcza. Oto prawdziwe przesłanie „Serotoniny”.
Szanowni Państwo! Czy w Polsce trwa właśnie „wojna kulturowa”? Chociaż przed nami wybory do Parlamentu Europejskiego, kampania wyborcza koncentruje się przede wszystkim na polityce krajowej, a na plan pierwszy wychodzą tematy obyczajowe i światopoglądowe: stosunek do Kościoła i jego symboli, mniejszości seksualnych, a po premierze filmu Tomasza Sekielskiego gwałtownie także pedofilii wśród duchownych i jej […]
Emmanuel Macron sięgnął po władzę w zupełnie nowy dla Francji sposób – ukazując przy tym możliwości nowej formy uprawienia polityki. Dziś ścieżkami wytyczonymi wcześniej przez En Marche! podąża coś zupełnie nowego.
„Polska pozostaje pasywna wobec zmian, które nadchodzą. Nie powinniście mieć nadziei, że Europa na was poczeka. Zmieni się – bez was”, mówi niemiecki dziennikarz.
„Jesteśmy raczej obojętni wobec polityki rozumianej jako walka dwóch postsolidarnościowych obozów PO vs. PiS – oni nie mówią naszym językiem i zrobili wszystko, byśmy im nie ufali. Domyślam się, że wy – urodzeni już w III RP – macie tak samo, tylko jeszcze mocniej”, mówi słynny raper.
Śmierć Kateryny Handziuk – oblanej żrącą substancją 31 lipca i zmarłej 4 listopada – w całej swojej złowrogiej sile ujawnia wewnętrzny problem państwa ukraińskiego, którego tym razem nie da się wytłumaczyć agresją Rosji. Problem ten może mieć swoje konsekwencje jeszcze długo po tym, kiedy działania wojenne na wschodzie – z tego lub innego powodu – ustaną.
Wspólnota europejska została oparta na dwóch filarach – hegemonii tandemu francusko-niemieckiego i budowie niekontrolowanej społecznie „brukselskiej administracji”. Taka koncepcja Unii wydaje się nie pasować do obecnej sytuacji.
Robert Schuman już w momencie narodzin wspólnot europejskich zwracał uwagę, że warunkiem powodzenia projektu integracji jest przekonanie ludzi, iż przyszłość ekonomiczna ich dzieci będzie lepsza. Biorąc pod uwagę, że dziś nikt w Europie nie ma tej pewności, Unia znalazła się na zakręcie, za którym nie wiemy, co czeka.
Zasadniczy problem z polską debatą o Unii Europejskiej polega na tym, że wciąż postrzegamy ją przez pryzmat doświadczeń PRL. Ten sam błąd popełniają politycy i jednej, i drugiej strony.
Przemówienia Manna to nie tylko silna retoryka antyhitlerowska, to również relacjonowanie faktów. O eksterminacji Żydów wspomina już na początku 1942 roku. Wie o istnieniu getta warszawskiego. Komentuje zmiany linii frontu. Problemem dla niektórych jest to, że robi to z luksusowej willi nad Pacyfikiem.
Żyjecie w bańce mydlanej – pisze Mbembe do mieszkańców Zachodu – wasz komfort zbudowano na cudzej krzywdzie i wy to wiecie, choć udajecie, że nie wiecie. Ale nie cieszcie się. Dzisiejszy świat jest poddany przymusowi ciągłej zmiany. Również wy żyjecie na krawędzi zbiorowego szaleństwa.
Przez całe lata w debatach o Warszawie dominowało przekonanie, że w swoich przemianach powinna po porstu podążać za Berlinem. Dziś jednak skończył się czas prostego śledzenia i kopiowania przemian.
Populiści są obecnie ulubionym tematem poruszanym przez liberałów, ale nie jestem pewien, czy ta grupa miernych polityków zasługuje na tak wiele uwagi. Populiści są silni, ponieważ liberałowie są słabi. Musimy dowiedzieć się, jakie są tego przyczyny.
