Arcybiskup Marek Jędraszewski jest jednocześnie jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci polskiego Kościoła i jego największym bohaterem. Nikt bowiem nie przysłużył się wyciszeniu kościelnych afer w takim stopniu jak on.
„Nie uważam, że polityk proweniencji katolickiej powinien wpływać na takie kształtowanie prawa, żeby odzwierciedlało ono prawo boskie. A biskupi mają właśnie takie oczekiwania”.
Białystok jest od dawna – a szczególnie po opublikowaniu książki Marcina Kąckiego – synonimem wszystkiego co najgorsze. To już nie tylko Polska B, ale – jak mówią niektórzy – najgorszy ciemnogród, utracone terytorium naszego państwa. Niestety, tak jest i myślę, że jeszcze długo będzie. To boli nas, białostoczan.
„Jeśli PiS przedstawia się jako jedyna partia prawdziwie prawicowa, prawdziwie konserwatywna i prawdziwie chrześcijańska, a jednocześnie widzi się różne jej wady, to zaczynamy utożsamiać prawicowość, konserwatyzm i chrześcijaństwo z wadami tej partii”, twierdzi znana blogerka.
Konflikt wokół praw osób LGBT jest przez szeroko pojętą prawicę przedstawiany jako konflikt o wartości, troska o zbawienie i porządek moralny w Polsce. Tymczasem jest po prostu polityką, która z chrześcijaństwem nie ma nic wspólnego. Z kolei „LGBT” to ludzie, konkretne osoby, nasi bliźni, a nie „ideologia”.
„Jeśli paliwem działalności politycznej Kaczyńskiego jest podział społeczny i wyszukiwanie wroga, to naszą rolą jest na nowo znaleźć klei, który to sklei. Musimy wysłać sygnał, że będziemy ze sobą rozmawiać, że będziemy się godzić, że będziemy szukać porozumienia”, mówi autor książki „Białystok. Biała siła, czarna pamięć”.
Niezależnie od całej medialnej i politycznej otoczki, pobicia w Białymstoku mają jedną zasadniczą przyczynę – oto grupa starszych i dobrze sytuowanych mężczyzn ze strachu przed utratą władzy nakłoniła grupę mężczyzn młodszych i biedniejszych do pobicia grupy słabszych. W zamian bijący dostali moralne rozgrzeszenie oraz iluzję władzy.