Paradoksalnie zarówno pandemia, jak i wojna w Ukrainie działają na korzyść propagandy rządu. Teza, że to czas trudny dla sprawujących władzę, a łatwy dla opozycji, jest więc tylko do pewnego stopnia prawdziwa.
Po raz pierwszy od dłuższego czasu mamy zgodność na opozycji, tyle że nie jest to zgodność, która prowadziłaby do zjednoczenia, lecz wspólne stanowisko, że na razie nie ma mowy o zjednoczeniu. Jak wpływa to na przyszłość opozycji?
W najnowszym wydaniu „Widoku z K2” wracamy do cyklu #Polityczki. Karolina Wigura i Katarzyna Kasia goszczą Izabelę Leszczynę, posłankę na Sejm, nauczycielkę.
Żałoba ma potencjał łączenia ludzi bez względu na dzielące ich różnice. Jeśli opozycja na poważnie pragnęłaby zastępować populistyczną anomię wspólnotą wartości, powinna zdobyć się na odwagę podjęcia tematu żałoby po covid-19.
Być może wchodzimy w okres, w którym kolejne kraje są przejmowane przez mechanizmy trybalistyczne. Prawo do istnienia ma tylko najsilniejsze plemię, póki inne go nie obali i nie przejmie państwa razem z jego symbolami.
Jarosław Kaczyński mówił dawno temu, że największym problemem ideowym w Polsce jest „zjawisko społeczne rzutujące na możliwości politycznego działania: dynamika, która jest polskim przekleństwem od XIX wieku co najmniej – to dynamika «świętego spokoju», antypolityczna, wewnętrznie sprzeczna”. Jak na to odpowiedzieć?
Białoruski reżim przez ostatni rok stał się systemem totalitarnym. Wiodącą ideologię zastąpiła bezkarność służb gwarantowana przez rządzących.
Zagrożenie ze strony Łukaszenki i Putina jest realne. Jednak PiS kieruje działania przede wszystkim przeciwko własnym wrogom – niekorzystnym sondażom, opozycji i niezależnym mediom.
„Z przemówień Donalda bije przekaz, który mówi nam, że do 2015 roku wszystko było dobrze, a potem przyszedł zły PiS i to zrujnował. To jest dramatycznie infantylne. Przypomnę, przegraliśmy wtedy te wybory i trzeba to przepracować i zrozumieć, z czego wynikała ta porażka. Cały czas mam wrażenie, że ludzie w Platformie wciąż uważają, że Kaczyński Polaków przekonał argumentami finansowymi. A to jest dalece niewystarczająca diagnoza”, mówi Joanna Mucha.
Aby wygrać wybory z PiS-em, potrzebna jest jedność opozycji. Wraz z powrotem Donalda Tuska na miejsce wodza PO rozpoczęła się tam bratobójcza wojna.
„Polska polityka zagraniczna nie ma dyrygenta. Tej roli nie pełni ani prezydent, ani premier, ani z pewnością nie minister Zbigniew Rau – nieznany, niewidoczny i nieobecny. Każdy w tej PiS-owskiej orkiestrze gra, jak chce. Od tego hałasu aż bolą uszy. I na tym bezrybiu inicjatywę przejmuje wicemarszałek, który występuje niczym chórzysta Putina. Jego komentarz wywołuje entuzjazm w kremlowskich mediach”, mówi poseł PO.
„Podziały rasowe w Stanach Zjednoczonych są zbyt ostre. Wyborcy Trumpa, szczególnie ci z południa kraju, uważają, że pieniądze, które są kierowane do wszystkich biednych, ich nie interesują. Nawet jeżeli oni na tym zyskają, ale wsparcie miałoby również zostać skierowane do czarnych i Latynosów, to będą się temu sprzeciwiać”, mówi słynny politolog.
Pod budynkiem Komisji Europejskiej w Warszawie trwa protest głodowy Stanisławy Glinnik i Bażeny Szamowicz. Aktywistki domagają się rozpoczęcia procedury uznania reżimu Łukaszenki za terrorystyczny. Czy UE zareaguje? Komentuje Paweł Łatuszka, lider Narodowego Zarządu Antykryzysowego, członek Prezydium Rady Koordynacyjnej Białorusi, były minister kultury i ambasador Białorusi w Polsce.
Koalicja Obywatelska krytykuje Lewicę za porozumienie z rządem w sprawie głosowania nad Funduszem Odbudowy. Ale sama nie ma lepszego pomysłu politycznego.
Skala nadużyć obozu Zjednoczonej Prawicy już dawno przekroczyła błędy poprzedników. I chociaż wszyscy to przyznali, obóz liberalny nie przestał się dzielić i wciąż nie odzyskał inicjatywy. O przyszłości opozycji dyskutują Karolina Wigura, Grzegorz Sroczyński i Rafał Woś.