Z centrum widać najwięcej
Głównym miejscem obiegu „shortów” są nadal festiwale – w tym Festiwal Młodzi i Film w Koszalinie, na którym debiutowali najzdolniejsi twórcy polskiego kina ostatnich lat. Jaki pejzaż młodego polskiego kina wyłania się z zakończonej właśnie 38. edycji tego wydarzenia?
Prawdziwa historia czy lukrowana opowieść o bohaterach? Lars Kraume nakręcił film o enerdowskich uczniach solidaryzujących się z powstańcami węgierskimi w 1956 roku. Spontaniczna minuta ciszy dla uczczenia poległych zmieniła biografie całej klasy.
Jakie polskie filmy po 1989 roku zostawiły w nas największy ślad? Którym twórcom udało się najlepiej uchwycić przemiany społeczne ostatniego trzydziestolecia? Swój subiektywny wybór prezentują twórcy i redaktorzy działu „Patrząc” „Kultury Liberalnej”.
Debiut Vidal-Naqueta łamie schemat opowieści o pracownikach seksualnych rodem z „Pretty Woman”. Francuski reżyser podąża śladem Jeana Geneta, pokazując świat, w którym nie ma możliwości awansu społecznego. Czy życie na marginesie społeczeństwa może przynieść bohaterom wolność, na którą większość ludzi nie może sobie pozwolić?
Zestaw nominowanych w tym roku do Oscara dokumentów pełnometrażowych, z których aż trzy mogliśmy ostatnio oglądać w kinach, świadczy o zamykaniu się Amerykanów w kręgu swoich tematów. Obok hołdu dla obrończyni praw kobiet i obsesjonata indywidualizmu, znajdziemy tu pytania o fundamentalizm oraz dziedzictwo niewolnictwa. Na tym tle najciekawsza okazała się kameralna – nienagrodzona przez Akademię – historia o wkraczaniu w dorosłość grupy skaterów.
Status Agnès Vardy wykracza poza ikonę Nowej Fali. To artystka nomadyczna – mobilna zarówno w sensie metaforycznym, między różnymi poetykami filmowymi, jak i w znaczeniu dosłownym, podczas licznych podróży.
„Russian Doll” to kolejny po „Czarnym Lustrze” serial, który stawia pytanie o granicę między tradycyjną narracją a strukturą gier komputerowych. Stawką rozgrywki okazuje się tu znalezienie wersji opowieści, w której bohaterce udaje się przeżyć.
„Faworyta” to zaskakujący zwrot w karierze Giorgosa Lanthimosa. Przejrzysta fabuła i przystępna forma najnowszego dzieła arthousowego reżysera ujęły członków Amerykańskiej Akademii Filmowej, którzy nagrodzili Oscarem, odtwórczynię głównej roli kobiecej, Olivię Colman.
Nominowany do Oscara film Nadine Labaki wpisuje się w szereg obrazów-oskarżeń wysuwanych przez dzieci wobec dorosłych, którzy zgotowali im niechciany los.
Czy wyprawa czarnoskórego muzyka na utwierdzone w stereotypach rasowych amerykańskie Południe może wywołać zmianę społeczną?
W najnowszym filmie Alfonsa Cuaróna zamiast egzotycznego oblicza Meksyku znajdziemy analizę głęboko podzielonego społeczeństwa, stającego na progu katastrofy. Jego członkowie, pomimo dojmującej samotności, potrafią jednak wspierać się w momentach największych kryzysów.
Dlaczego seriale wysokiej jakości cieszą się taką popularnością? Czy decyduje o tym rzeczywista innowacyjność ich formatów czy techniczne parametry projekcji?
Ile w twórczości Grotowskiego było z alchemii, a ile z rzemiosła? Na ile można go uznać za wirtuoza, a na ile za hochsztaplera? To niektóre z pytań stawianych w nowym spektaklu Katarzyny Kalwat.
Najnowszy film braci Coen to nie tylko scenariuszowy popis, lecz także mierzenie się z pytaniem o przemoc wypieraną z mitów Dzikiego Zachodu. Jak się jednak okazuje, najbardziej okrutna w uniwersum reżyserów jest sama Fortuna.
Kto jak nie twórca „Wielkiego piękna” może rozliczyć legendę włoskiej polityki, właściciela stacji telewizyjnej i prezesa AC Milan w jednym? Paradoksalnie jednak to nie Silvio Berlusconi, ale sami Włosi – „Oni” – stali się bohaterami najnowszego filmu Paola Sorrentina.