Z centrum widać najwięcej
Bartosz M. Kowalski próbuje odczarować polski horror. Slasher twórcy „Placu zabaw” zawiera wszystkie elementy klasycznych dzieł tego gatunku. Czy schemat znany z niezależnego amerykańskiego kina lat 70. może sprawdzić się we współczesnym kinie polskim?
Przed nami kolejna odsłona dramatycznych losów bohaterek, które – choć nie widzą poza sobą świata – stały się także swoimi największymi rywalkami. Ekranizacja powieści Ferrante to jednak nie tylko ich perypetie – to opowieść o zmierzchu jednej z najpiękniejszych epok w dwudziestowiecznej historii Włoch.
Reżyser nagrodzonego Złotym Niedźwiedziem filmu „Czarny węgiel, kruchy lód” powraca z mrocznym kryminałem. Yinan Diao ponownie odsłania Chiny niemieszczące się w wyidealizowanym wizerunku kreowanym przez władzę.
Nominowany do Oscara pełnometrażowy debiut Ladja Ly’ego to nowe oblicze francuskiego „kina przedmieść”, ukazującego od końca lat 80. pełne napięć życie na zmarginalizowanych podmiejskich osiedlach.
Upadek demokracji, kryzys ekologiczny, wojna w Syrii, spięcia międzykulturowe towarzyszące rosnącej potędze Chin – to tematy dokumentów, które konkurowały w tym roku o Oscara.
Nominowany do Złotej Palmy w Cannes „Matthias i Maxime” to nie tylko najbardziej powściągliwy z filmów Dolana, ale też najwyraźniejszy, jak dotychczas, manifest jego quebeckiej tożsamości.
Światowemu sukcesowi, jaki odnosi adaptacja prozy Andrzeja Sapkowskiego, towarzyszą też kontrowersje. Czy twórcom serialu udało się wykorzystać potencjał tej opowieści?
Czy tegoroczny zdobywca trzech Oscarów odsłania nam nową perspektywę na historię pierwszej wojny światowej?
Tegoroczna odsłona IFF Rotterdam była okazją do spotkania z trzema ikonami japońskiej awangardy, którzy mierzą się z wyzwaniami i tabu współczesnej Japonii.
Dziewięcioletnia dziewczynka wciąż zmienia rodziny zastępcze i domy dziecka. Ona nie radzi sobie z emocjami, a otoczenie nie radzi sobie z nią. Czy system opieki społecznej znajdzie dla niej dobre rozwiązanie?
W swoim najnowszym, nagrodzonym w Cannes filmie Elia Suleiman pod pozorem ironicznej komediowej obserwacji pokazuje problem bezpaństwowości Palestyny.
Macedoński kandydat do Oscara staje w szeregu najbardziej potrzebnych obecnie przypowieści o poszukiwaniu sprawiedliwości w świecie utraconej równowagi.
Jak co roku, redaktorzy i autorzy działu „Patrząc” zapraszają do subiektywnego przeglądu swoich ulubionych i znienawidzonych filmów oraz seriali. Tym razem do zestawienia sezonu dołączyły najważniejsze obrazy lat 2010–2019.
Filmowy portret Franciszka i Benedykta XVI to nie tylko popis aktorskich umiejętności: to przenikliwa refleksja o relacji papiestwa oraz historii.
Zdobywca Grand Prix na tegorocznym festiwalu w Wenecji to przyzwoita mieszanka filmowych gatunków. Mimo to nie oddaje skali skandalu, który wstrząsnął historią nie tylko Francji.
