Coś mniej znanego. Maksymos z Tyru, sofiści i literatura epoki schyłku
Literaturoznawstwo zna przykłady dowartościowania schyłkowych zjawisk – barokowy konceptyzm, czasy saskie itp. Romantykom udało się dowartościować nawet niejakiego Williama Szekspira, pomimo, że w XVIII wieku był on uważany za tandeciarza. Czy autorzy greccy z II i III wieku naszej ery, o których rzadko się wspomina, też kiedyś doczekają się takiego zwrotu?
Literaturoznawstwo zna przykłady dowartościowania schyłkowych zjawisk – barokowy konceptyzm, czasy saskie itp. Romantykom udało się dowartościować nawet niejakiego Williama Szekspira, pomimo, że w XVIII wieku był on uważany za tandeciarza. Czy autorzy greccy z II i III wieku naszej ery, o których rzadko się wspomina, też kiedyś doczekają się takiego zwrotu?