Wolność, nierówność, radość. Recenzja filmu „Kochanica króla Jeanne du Barry” w reżyserii Maïwenn
Film o legendarnej kurtyzanie Ludwika XV to nie tylko znakomite kino kostiumowe, ale i współczesna opowieść o kobiecości w patriarchalnym świecie.
Film o legendarnej kurtyzanie Ludwika XV to nie tylko znakomite kino kostiumowe, ale i współczesna opowieść o kobiecości w patriarchalnym świecie.
Dlaczego Francja znowu płonie? Dlaczego wyjaśnieniem tej tragedii nie jest ani policyjna przemoc, ani kwestie błędów polityki imigracyjnej? Jakie będą konsekwencje zamieszek i przemocy po zabójstwie młodego chłopaka podczas policyjnej kontroli? Czy można zapobiec kolejnemu rozlewowi krwi?
Najnowsza ekranizacja kultowej powieści Dumasa dostarcza ulgi po nieudanej poprzedniczce z 2011 roku. Pomimo znakomitego pierwowzoru literackiego zabrakło tu jednak dobrego pomysłu scenariuszowego.
Szanowni Państwo! NATO zyskało właśnie nowego członka. 4 kwietnia do organizacji przystąpiła Finlandia. Na swoją kolej czeka Szwecja. Jak powtarza prezydent USA Joe Biden, Władimir Putin chciał odepchnąć NATO od własnych granic, a zamiast tego doprowadził do wzmocnienia i poszerzenia organizacji. W wyniku przystąpienia Finlandii do sojuszu, granica Rosji z NATO wydłużyła się dwukrotnie. Jednak […]
„Interesem amerykańskim jest powstrzymanie Rosji. Ameryka zdecydowała się realizować ten długofalowy interes strategiczny w naszej części Europy. Kontrować Rosję, bo jej osłabienie przełoży się na ograniczenie manewru Chinom” – mówi analityk polityki międzynarodowej i bezpieczeństwa dr Piotr Łukasiewicz.
Francja płonie po raz kolejny. Jednak obecne protesty przeciwko Emmanuelowi Macronowi i podwyższeniu wieku emerytalnego, objaw znacznie poważniejszego kryzysu V Republiki. Jarosław Kuisz i Jakub Bodziony dyskutują o politycznej porażce prezydenta, poczuciu sprawczości protestujących i możliwych scenariuszach. Czy Macron zdoła wyjść z politycznego klinczu? I czy Francja jest zdolna do prawdziwej reformy?
Miał niesamowitą charyzmę i zupełnie nowatorskie podejście do filozofii. Gaston Bachelard, zmarły w 1962 roku francuski filozof, potrafił łączyć rozważania ściśle naukowe z psychoanalizą i literaturą. Do dziś pozostał myślicielem osobnym i wzbudzającym kontrowersje. O jego postaci i dorobku opowiada Paulina Gurgul, autorka wydanej niedawno książki „Filozoficzne ujęcia wyobraźni poetyckiej”.
O Japonii, dowcipach o Belgach, pływaniu w zbroi i o tym, dlaczego dobrze się bawimy, czytając słowniki.
Dzieła Gustave’a Doré – jednego z najbardziej znanych francuskich ilustratorów XIX wieku – chwalono, kupowano, zamawiano, sprzedawano z zyskiem. Cały problem w tym, że nie te, na których zależało artyście. Jest on bardzo dobrym przykładem tego, jak źle ulokowane ambicje mogą doprowadzić do nerwicy lub nawet depresji.
W Polsce lubimy się śmiać z bezwarunkowego podziwu Francuzów dla rosyjskiej potęgi. Rzeczywistość jest jednak bardziej skomplikowana. Przez większą część XIX wieku Rosja była nad Sekwaną raczej państwem do straszenia niż wzorem do naśladowania. Była też wdzięcznym przedmiotem żartów. Jednym ze świadectw tej postawy jest wydany właśnie w Polsce reprint jednego z pierwszych francuskich protokomiksów – „Dziejów Świętej Rusi” Gustave’a Doré.
Stendhal, Flaubert, Proust… Którego z klasyków literatury francuskiej czytamy z przyjemnością do dziś? Oto moje typy pisarzy i pisarek piszących w języku Moliera, których dzieł nie można pominąć.
O brawurowym, nieznanym w Polsce debiucie Patricka Modiano, Żydach kolaborantach i o tym, dlaczego wystarczy przeczytać jedną powieść tego noblisty, żeby znać (prawie) wszystkie pozostałe powieści jego autorstwa.
Literacka Nagroda Nobla została przyznana. Tegoroczną laureatką została Annie Ernaux, francuska pisarka, której każda książka warta jest przeczytania. O jej dorobku rozmawiają Jarosław Kuisz i Piotr Kieżun.
Wpadające w ucho piosenki o tępieniu inyenzi („karaluchów” – tak Hutu nazywali Tutsich) czyniły z ludobójstwa i obowiązek, i świetną zabawę, którą szkoda byłoby ominąć. W sześć tygodni wymordowano 800 tysięcy ludzi. Nawet niemieckie krematoria nigdy nie osiągnęły takiej wydajności.
O tym, dlaczego starożytni Rzymianie nie lubili koloru niebieskiego, co oznaczało mieć niebieskie oczy i czego można się dowiedzieć z kulturowej historii kolorów.