Chciałabym być taka biedna – latać na weekend do Nowego Jorku, żeby wziąć udział w ekscytującej imprezie. Trudno mi współczuć komuś, kto ma taką możliwość, a potem wraca do pracy. Czy dziennikarze „Newsweeka” nie wracali po weekendzie do pracy, że ich były naczelny czuje się z tego powodu aż taki wyjątkowy?
Poniższy tekst miał się ukazać 14 kwietnia w „Gazecie Wyborczej” jako 1061. już, cotygodniowy felieton z cyklu „Prognoza pogody”. Jak niektórzy Czytelnicy „Kultury Liberalnej” zapewne wiedzą, nie ukazał się, a zamiast tego jego autor odszedł z redakcji.
Dlaczego sylwetka Adama Michnika wciąż wywołuję tyle emocji? Jakie miejsce zajmuje Michnik w historii III RP? O tym Jarosław Kuisz rozmawia z Robertem Krasowskim, dziennikarzem i autorem książki „O Michniku”.
Jarosław Kuisz rozmawia z Romanem Graczykiem, autorem głośnej biografii Adama Michnika.
Skala nadużyć obozu Zjednoczonej Prawicy już dawno przekroczyła błędy poprzedników. I chociaż wszyscy to przyznali, obóz liberalny nie przestał się dzielić i wciąż nie odzyskał inicjatywy. O przyszłości opozycji dyskutują Karolina Wigura, Grzegorz Sroczyński i Rafał Woś.
„Duża część właścicieli Żabek to są cwaniacy i kombinatorzy, a nie biznesmeni. Pracownicy też są bardzo często z łapanki. Ja w ciągu pięciu lat miałem około 100 pracowników. Żeby stworzyć stałą ekipę 11 osób, którzy pracują u mnie od ponad dwóch lat, musiałem «przerobić» stu – złodziei, narkomanów, alkoholików, nierobów”, mówi ajent jednej z warszawskich Żabek.
„Orbán jest syntezą Donalda Tuska i Jarosława Kaczyńskiego. Łączy w sobie najlepsze cechy obu tych polityków, których im wzajemnie brakuje. Ma ciężar i powagę Kaczyńskiego oraz miękkie umiejętności i elastyczność Tuska. Jest świetnym analitykiem i strategiem, doskonale rozumie politykę i jej mechanizmy. Umie myśleć o świecie w sposób niekonwencjonalny i ma odwagę realizować swoje pomysły”, mówi autor polskiej biografii Viktora Orbána.
Kolejne rocznice obrad Okrągłego Stołu coraz bardziej przypominają kłótnie rozwiedzionych rodziców. Nam przypadła rola dzieci, którzy przy każdych świętach muszą na nowo przeżywać spory sprzed 30 lat.
Nowe nagrania ujawnione przez „Gazetę Wyborczą”, na których Gerald Birgfellner rozmawia z bliskim współpracownikiem Jarosława Kaczyńskiego sugerują, że to prezes PiS w pełni steruje spółką Srebrna. Tą samą, która – jak okazało się później – nie chciała Austriakowi wypłacić pieniędzy za przygotowania do budowy dwóch wieżowców. Jakimi motywacjami kierował się Jarosław Kaczyński?
Szanowni Państwo! W poniedziałek 4 lutego, niemal w przeddzień 30. rocznicy rozpoczęcia obrad Okrągłego Stołu, wydarzenia sprzed trzech dekad spośród największych mediów w sposób widoczny wspomniała jedynie „Gazeta Wyborcza”, publikując wywiad z dwoma uczestnikami rozmów – redaktorem naczelnym Adamem Michnikiem i Aleksandrem Kwaśniewskim. Oba w dodatku… „Ale Historia”. Czy to sygnał, że proces transformacji ustrojowej […]
Jeśli krótko po zamachu na życie Pawła Adamowicza ktoś miał nadzieję, że ta tragedia zmieni polską debatę publiczną, to szybko musiał ją stracić. Śmierć prezydenta Gdańska to jednak wyjątkowy szok. Wciąż nie jest za późno, aby zachować się przyzwoicie. Mamy wręcz taki obowiązek.
Nikt nie odbiera dziennikarzom prawa do własnych poglądów oraz ich prezentowania w działach opinii. Jest jednak granica między poglądami politycznymi a bezkrytyczną apologią.
Jeśli gazety nie mają miejsca na różnorodne opinie, to nie ma tam miejsca na dyskusję. Pozostaje tylko bicie w bębny.
Nie bez kozery jest tak, że dziennikarze są dużo bardziej wzmożeni niż politycy. Jak w studiu gasną światła, to politycy ze sobą rozmawiają – natomiast dziennikarze po zakończeniu programu nadal się obrażają i nie podają sobie rąk. Uskrajnienie opinii nakłada się na to, że boją się o swoje miejsca pracy – wojna zaś jest źródłem dochodów.
Nieoficjalnie rozpoczyna się kampania przed wyborami samorządowymi. „Kandydaci na kandydatów” zwiększają swoją aktywność medialną. Część liberalnej opozycji zaczyna, po raz kolejny, stosować taktykę moralnego szantażu, oczekując, że w ramach „walki o demokrację”, ruchy miejskie czy środowiska lewicowe odpuszczą korzystanie ze swoich demokratycznych praw.