Kiedy legendarny „Poczet cesarzy rzymskich” Aleksandra Krawczuka drukowany w „Przekroju” ukazał się w 1986 roku jako książka, aby go zdobyć, należało mieć tak zwane „znajomości” w księgarni albo płacić wielokrotność jego ceny sprzedażnej u bukinistów. Dziś jego autor obchodzi 100. urodziny.
Sednem sprawy w przypadku przekładania eposów Homerowych jest problem: jak oddać w języku literackim (a więc pisanym) tekst poetycki, który ponad wszelką wątpliwość wyrósł z ustnych recytacji? Jakim stylem przybliżać go w innym języku? Homera nie można tylko czytać – trzeba go również słyszeć.
Krzysztof Łapiński „Uczta”, czyli polskie dialogi z Platonem W języku polskim ciągle brakuje przekładów Platona, które plasowałyby się gdzieś pomiędzy „egalitaryzmem” Witwickiego a „elitarnością” Zwolskiego. Czy tłumaczenie „Uczty” autorstwa Andrzeja Serafina wypełnia tę lukę? Jaką stylistykę przybiera? Do jakiego czytelnika się zwraca? W dwudziestym wieku powstały dwa diametralnie różne tłumaczenia „Uczty” na język polski. Pierwsze […]