Fake newsy i mowa nienawiści to problemy, za które biorą się nie tylko portale internetowe, ale i władze państw. Tematem zajął się również polski rząd. Czy jego myślenie idzie w słusznym kierunku?
Brak woli politycznej nie oznacza, że nie możemy podjąć prac nad polskim wariantem prawa zobowiązującego administratorów portali do poważnego potraktowania problemu mowy nienawiści i innych przestępstw internetowych. To nasz wspólny interes.
Problemu mowy nienawiści nie da się dziś zamieść pod dywan. Skala przemocy, jaka dotknęła społeczeństwa europejskie, zmusiła najważniejszych decydentów – Komisję Europejską i administratorów portali społecznościowych – do wypracowania standardów działań. Jak wygląda ich realizacja?
Zaczęło się w październiku. Facebook usunął post Pauliny Młynarskiej, zablokował również konta dwóch znanych feministycznych dziennikarek. Pod koniec miesiąca celem interwencji stali się narodowcy. Tym razem do sprawy włączyła się minister cyfryzacji oraz Ministerstwo Sprawiedliwości, a poseł Marek Jakubiak powołał się na nadany mu immunitet.
Od dawna organizacje pozarządowe apelują do rządu, by podjął kompleksowe działania w celu przeciwdziałania wzrostowi liczby przestępstw z nienawiści. Na razie w działaniach władz dostrzegamy pewną schizofrenię.
Echa zamachu w Orlando przypomniały, że również w Polsce nie brakuje problemów z homofobią. Na szczęście nie doprowadziły one jeszcze do tak poważnych skutków. Należy jednak pamiętać, że tego rodzaju tragedie są często wynikiem innych okoliczności, przejawiających się wcześniej w pozornie „niegroźnych” incydentach.
Konserwatywni polscy rycerze, jastrzębie naszej polityki i publicystyki niewiasty szanują, ale tylko wtedy, gdy te znają swoje miejsce i naturalne kobiece ograniczenia.
Od 2013 r. HejtStop prowadzi działalność, w ramach której uczy reagowania na mowę nienawiści. Dzisiaj szczególnie intensywnie odczuwamy na własnej skórze, w jaki sposób całe zjawisko wygląda z perspektywy osoby poddawanej hejtowi.
Polityka wywołuje emocje. Mocne epitety wydają się nieodłączną częścią sporów z udziałem osób zaangażowanych w sprawy publiczne. Pół biedy, jeżeli jest to marginalny wątek istotnych dyskusji. Gorzej, jeżeli „hejt” staje się celem sam w sobie.
Nie każdy zna język niemiecki, ale każdy potrafi przetłumaczyć hasło „Jude(n) raus”. Przywykliśmy już do nienawiści, uprzedzeń i stygmatyzowania innych osób tak bardzo, że nawet nie zastanawiamy się nad istotą tego zjawiska.
Umieszczanie w internecie stwierdzeń obraźliwych, wyzwisk czy krzywdzących uogólnień na temat całych grup stało się trwałym elementem internetowych dyskusji. Mowa nienawiści kojarzy się z treściami wulgarnymi, zawierającymi ewidentne nawoływania do przemocy. Tak naprawdę jest to zjawisko bardziej złożone.