W gaiku gęstym, ciemnym, osobliwie przyjemnym. O krótkiej antologii przekładu Krzysztofa Bartnickiego „Sad zapięty”
Jeszcze dzisiejsi czterdziestolatkowie w szczenięcych latach mogli się zaczytywać wytworami wybujałego wówczas, acz już schyłkowego postmodernizmu i smakować zawarte w nich erudycyjne koncepty. Obecnie zdecydowanie wyszły one z mody. Na szczęście Krzysztof Bartnicki, tłumacz „nieprzekładalnego” „Finnegans Wake” Joyce’a, w ogóle się tym nie przejmuje.