Kiedy 1 stycznia na twitterowym profilu ukraińskiej Rady Najwyższej pojawił się wpis upamiętniający Stepana Banderę z okazji rocznicy jego urodzin, w Polsce nastąpiła błyskawiczna reakcja, w wyniku której wpis usunięto. Zanim jednak do tego doszło, można tam było przeczytać cytaty z twórcy i przywódcy zbrodniczej organizacji nacjonalistycznej OUN, odpowiedzialnej za rzezie Polaków na Wołyniu. Jeden […]
„Przed inwazją kręciłam teledyski, filmy o modzie. Ale teraz chcę filmować tylko to, co jest związane z wojną. To nie jest łatwe, bardzo współczuję ludziom, którzy przeżywali te straszne wydarzenia, cierpieli w salach tortur. Ale wiem, że muszę to nagrać i pokazać innym” – mówi ukraińska operatorka Olya Oborina.
Czy nasze dzieci robią nową rewolucję seksualną? Nastolatki – czy to w Londynie, Utrechcie, Warszawie czy Jeleniej Górze – odrzucają binarny podział na płeć i przypisaną jej seksualność. Dostrzegają więcej możliwości, niż widzieli ich rodzice. Lawinowo wzrasta liczba młodych transpłciowych osób. Rodzice wychowywali córkę, a ona jest chłopcem. Albo odwrotnie. Lub jest osobą niebinarną: ani w pełni chłopcem, ani w pełni dziewczynką. Może też być czasem chłopcem, czasem dziewczynką albo w ogóle osobą bez płci. Co się zmieniło w Europie i obu Amerykach w dużych i małych miastach? Czy może tak było zawsze, ale dopiero w XXI wieku staliśmy się na tyle otwarci, by głośno o tym mówić? O tym Jarosław Kuisz rozmawia z Katarzyną Skrzydłowską-Kalukin i Joanną Sokolińską, autorkami książki „Mów do mnie ono. Dlaczego współczesne dzieci szukają swojej płci”.
Od Putina w Rosji nie sposób uciec. Jego postać pojawia się również w rosyjskim rapie. Od niektórych hip-hopowych wersów aż włos jeży się na głowie.
Bliskość kulturowa (prawosławie, cyrylica, rosyjskojęzyczność wielu Ukraińców) okazuje się nie mieć znaczenia, gdy zachodzi różnica cywilizacyjnych aspiracji. W tym sensie w Ukrainie trwa zderzenie cywilizacji, a Ukraińcy walczą w imię i w obronie tej zachodniej, europejskiej, liberalno-demokratycznej.
Na szacunek (w) Rosji zasługują tylko ci, którzy mają siłę. To przy pomocy siły militarnej zdaniem Moskwy buduje się pozycję we współczesnym świecie. Dlatego użycie przemocy jest w pełni uzasadnione dla uzyskania konkretnych korzyści politycznych i gospodarczych.
Rosnąca popularność populizmu i wyborcze sukcesy jego zwolenników stały się w ciągu ostatnich lat tematem wielu analiz politycznych. Kulturowy wymiar tego zjawiska do dzisiaj pozostaje jednak niezbadany. W rozmowie z Jarosławem Kuiszem prof. Jan Kubik tłumaczy, czym jest populizm i opisuje zależność pomiędzy zmianami w kulturze i polityce.
Karolina Wigura i Katarzyna Kasia rozmawiają z Pawłem Sztarbowskim, wicedyrektorem warszawskiego Teatru Powszechnego o wyjątkowym zainteresowaniu rządów PiS-u kulturą, o tym, czy teatr powinien się wtrącać. A także o #MeToo w polskim teatrze.
Patryk Jaki czytający książkę wywołuje większy odzew niż jego ekstremistyczno-antyeuropejskie i sprzeczne z polską racją stanu wypowiedzi w Europarlamencie. Ta nierównowaga w krytyce rodzi podejrzenie eskapizmu w jakiś kulturowy skansen, gdzie pilnujemy, by nie wszedł nikt obcy.
Szanowni Państwo! We współczesnej Polsce około 40 procent obywateli jest mieszkańcami wsi. Tymczasem stałym problemem mediów centralnych, które wydawane są w Warszawie czy Krakowie, jest nieproporcjonalnie mała reprezentacja tematów związanych z wsią. W konsekwencji nasze wyobrażenia na jej temat często opierają się bardziej na mitach niż na rzetelnej wiedzy. Od niedawna usiłuje się przywrócić pamięć […]
Artyści zbyt często traktowali wieś jako miejsce egzotycznej lub archaicznej Inności. Zamiast tego potrzebujemy sztuki, w której punktem wyjścia staje się lokalna kultura – rzeczywistość danego miejsca.
Karolina Wigura i Katarzyna Kasia analizują zmiany, które wprowadza w edukacji minister Czarnek. Gościnią programu jest Olga Wysocka, wicedyrektorka Galerii Zachęta, z którą rozmawiają o kulturze w czasach pandemii.
Tom poetycki Grzegorza Kwiatkowskiego, w którym poeta umieścił starannie przemyślane „głosy/glosy” należące do sprawców, ofiar i świadków Zagłady, zbulwersował krytyków. Jedyny grzech autora polega na tym, że pozwolił sobie nie być jednoznacznym. W naszych czasach, tylko pozornie wielbiących różnorodność, to poważne wykroczenie.
„Artyści się przebranżawiają. Zostają kierowcami, budowlańcami, bo nie mogą uprawiać swojego zawodu” – mówi pisarz Łukasz Orbitowski o sytuacji sektora kulturalnego w czasie pandemii.
Kiedy czytam kolejne absurdalne komentarze, że książka nie jest dobrem pierwszej potrzeby, że wyjście do kina czy teatru nie wyleczy epidemii, że ten czy inny festiwal nie uratuje nikomu życia, jestem nie tylko wściekła, ale też ciekawa odpowiedzi wszystkich tych, którzy teraz pozostają w domu ze względu na pandemię: co robicie – po pracy albo zamiast pracy? Co robią Wasze dzieci?