W niedzielnym zamachu terrorystycznym w sercu Stambułu zginęło sześć osób, a ponad osiemdziesiąt zostało rannych. Konsekwencje tragedii będą jednak znacznie szersze. Aż dziw, ile da się załatwić jedną bombą.
Gdy policja obyczajowa zatrzymała 22-letnią Żinę Amini na teherańskiej ulicy, od razu uderzyli jej twarzą o maskę samochodu. Jej bratu powiedzieli, że biorą ją na komisariat na „przeszkolenie” w zasadach skromności. Dwie godziny później powiedzieli mu, że dostała zawału oraz udaru mózgu. Zmarła dwa dni później w szpitalu, nie odzyskawszy przytomności. I Iran wybuchł.
Prezydent Donald Trump w swojej „wielkiej i niezrównanej mądrości” wycofał wsparcie dla Syryjskich Sił Demokratycznych (SDF), czyli armii zdominowanej przez syryjskich Kurdów. W środę prezydent Turcji poinformował o rozpoczęciu interwencji militarnej przeciwko Kurdom w północnej Syrii.
Niektóre prognozy sytuacji demograficznej w Turcji pokazują, że do 2050 r. na terenie tego kraju może być więcej Kurdów niż Turków. Czy przy takich uwarunkowaniach da się budować jednolite państwo oparte na nacjonalizmie?
Jak zmieni się turecka rzeczywistość po referendum, które oddaje niemal pełnię władzy w ręce prezydenta Recepa Erdoğana?
Dariusz Rosiak napisał książkę ważną, której przesłanie wciąż zyskuje na aktualności. W „Ziarnie i krwi” zabiera nas w podróż do kolebki chrześcijaństwa, która dziś przeistacza się w ponure cmentarzysko.
O przemianach tożsamości tureckiej i kondycji społeczeństwa obywatelskiego nad Bosforem opowiada dziennikarz i reportażysta, Max Cegielski.
Po okresie pozornej liberalizacji, w Turcji od kilku lat znów narasta cenzura. Wydaje się, że mania sprawowania kontroli nad obywatelami jest jedną z trwałych cech tureckiego życia politycznego.
Po raz pierwszy wydane po polsku kurdyjskie „Opowieści dengbeżów”, okazują się zaskakująco bliskie Europejczykowi oczytanemu w baśniowym kanonie. Są jak most między Wschodem a Zachodem – brzmią jak egzotyczna melodia, w której niespodziewanie rozbrzmiewa ton znany od dzieciństwa.
Paweł Marczewski Most bez samobójców. O „Moście” Geerta Maka Skoro najsłynniejszy most Stambułu, łączący brzegi zatoki Złoty Róg Most Galata, rządzi się swoimi prawami, to zrozumiałe, że ma również swój własny komisariat policji. Pracujący tam stróże prawa muszą orientować się w sieciach zależności między rezydującymi na moście handlarzami, złodziejaszkami, wędkarzami, restauratorami. Owe sieci bywają czasem […]