Z centrum widać najwięcej
Gorączka międzynarodowych wydarzeń ostatnich kilku tygodni nie ominęła również Polski. Tradycyjne napięcia na linii Warszawa–Tel Awiw–Moskwa wywołały do tablicy polską klasę polityczną. Z marnym skutkiem – zarówno po stronie rządowej, jak i opozycji.
Szanowni Państwo! PiS, mimo wygranych wyborów, ma kłopoty. Nieudane próby odwołania prezesa NIK Mariana Banasia to bodaj pierwszy tak otwarty konflikt w ramach obozu władzy. Powołany na stanowisko pod koniec sierpnia Banaś był fetowany w Sejmie przez najważniejszych polityków PiS-u, na czele z szefem rządu Mateuszem Morawieckim, ministrem sprawiedliwości Zbigniewem Ziobrą i koordynatorem służb specjalnych […]
Jak będą wyglądać najbliższe cztery lata po stronie opozycji? Dyskutują Magdalena Biejat oraz Maciej Gdula z Lewicy, a także Joanna Mucha oraz Franciszek Sterczewski z Koalicji Obywatelskiej. Debatę prowadzą Łukasz Pawłowski oraz Tomasz Sawczuk z „Kultury Liberalnej”.
„Adrian Zandberg, idąc do wyborów razem z postkomunistami, ostatecznie zabija pojęcie «lewicy».. Ono już dzisiaj nic nie znaczy. Cokolwiek powstanie po wyborach, to musi już być zbudowane nowym językiem”, mówi znany aktywista miejski, były radny dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy.
Robert Biedroń powinien oddać mandat do Parlamentu Europejskiego, wrócić programowo do Miastka i ogłosić cele polityczne na jesień. Zamiast tego wysyła sygnały, że mu się nie chce.
Jeżeli Wiosna uzyska w wyborach do europarlamentu słaby wynik, to znaczy poniżej 10 procent, a koalicja Schetyny nie przegra wyraźnie z PiS-em, to partia będzie musiała rozważyć dołączenie do Koalicji Obywatelskiej na wybory parlamentarne.
Reakcje rozmaitych publicystów i polityków tak zwanego głównego nurtu na powstanie Wiosny pokazują, że niewiele zrozumieli z fenomenu popularności ruchów populistycznych odnoszących triumfy na całym Zachodzie. Biedroń tę lekcję odrobił znacznie lepiej.
Szanowni Państwo! Dawno żadna siła polityczna nie budziła tak wielkich emocji, jak Wiosna Roberta Biedronia. Były prezydent Słupska wywołuje tyle entuzjazmu, co bezlitosnej krytyki, ale nie ma dziś chyba poważnego medium politycznego – więcej, nie ma dziś poważnego dziennikarza zajmującego się polityką – który na jego działalność patrzyłby z całkowitą obojętnością. Wielu tłumaczy zainteresowanie Biedroniem […]
„PO rządziła tak, żeby nie budować żadnej wizji i tworzyć sprawną technokrację. To się wyczerpało. PiS rządzi w taki sposób, by całą władzę skoncentrować w rękach Kaczyńskiego. My mamy inny pomysł na Polskę” – mówi Maciej Gdula.
„Biedroń ma duży potencjał sympatii, na który ciężko pracuje. To może dać efekt nawet 20 procent. Osobną kwestią jest potencjał wyborczy, czyli ile osób we właściwym momencie na niego zagłosuje. Dla niego kluczowe są wybory europejskie. Jeśli dostanie mniej niż 10 procent, to będzie porażka”, ocenia słynna polska reżyser.
Mariusz Janicki odpowiedział na tekst, w którym zarzuciłem jemu i Władysławowi Władyce formułowanie w ich publikacjach sprzecznych tez. Cieszę się, że artykuł zwrócił uwagę. Kłopot w tym, że odpowiedź z pewnością nie jest skierowana do mnie.
„Jestem chłopem z urodzenia. Dla mnie się liczy pragmatyzm. Niemal codziennie spotykam się z 3–4 profesorami, przedstawiają mi swoje wizje i one są fantastyczne, bo inna polityka jest możliwa. Tylko co dzieje się dwa lata po przedstawieniu tej wizji? Kocham analizy, których nikt nie rozumie”, mówi przewodniczący SLD.
„Cała opozycja – od Razem, przez PO i Nowoczesną – w zbyt dużym stopniu przyjęła pisowski model świata, który zakłada podział na «normalnych ludzi» i złe elity. To błędna i wyjątkowo prawicowa narracja, w której elitą jest każdy, kto nie podoba się obecnej władzy. Jak się biega na boisku wyznaczonym przez PiS, to bardzo ciężko jest cokolwiek ugrać”, mówi szef mazowieckich struktur OPZZ.
Głośny raport zespołu Macieja Gduli pokazuje skalę upadku. Ale bynajmniej nie Polski powiatowej, tylko opozycji i roli użytkowych badań społecznych w polityce.
Każdy, kto szuka jednego klucza do serca wyborców Trumpa czy PiS-u jest skazany na porażkę. Wyborcy partii populistycznych jako grupa nie są ani pazerni na socjal, ani autorytarni, ani bardziej zdyscyplinowani niż wyborcy innych ugrupowań.
