Jak bardzo nasze wyobrażenia o wojnie i okupacji są wynikiem formatowania z czasów szkolnych? Jak mocny pozostaje model pamięci wykuty w PRL? Na te pytania pomaga znaleźć odpowiedź książka łódzkiego historyka Andrzeja Czyżewskiego.
Dla uzasadnienia swoich wielkomocarstwowych ambicji Kreml instrumentalnie wykorzystuje narracje historyczne. Stanowią one zlepek faktów, kłamstw, przeinaczeń i imperialnej propagandy. Oto vademecum, które pomaga zorientować się w putinowskiej mitologii historycznej.
Nowe pokolenie propagandystów nie próbuje już kreować poparcia dla tej czy innej partii – zamiast tego tworzy pęknięcia i podziały społeczne. Ich siłą napędową są chaos, strach i złość.
Nie może być tak, że premier Morawiecki nawołuje do łagodzenia sporów, a tymczasem telewizja publiczna uprawia wulgarną indoktrynację polityczną, w której opozycja pełni rolę zdrajców i wrogów.
Trudno sobie wyobrazić, by po odsunięciu PiS-u od władzy media publiczne udało się odbudować poprzez proste – nawet daleko idące – zmiany personalne. Protest lekarzy rezydentów pokazał, że telewizja publiczna nieodwołalnie się skończyła.
Intuicyjnie podjęta decyzja jest co najmniej równie dobra, jak rezultat racjonalnego rozumowania. Jednak jakość intuicji jest całkowicie zależna od naszej wiedzy humanistycznej. Bez niej każde społeczeństwo staje się łatwym przedmiotem manipulacji.
Jerzy J. Kolarzowski Inteligencja – twarz w społeczeństwie Performatyw naznaczenia. Wypowiedzi performatywne, inaczej performatywy, to szczególny rodzaj zdań, dla których nie da się ustalić prawdziwości empirycznej przed ich wypowiedzeniem. Same zaś, przez akt mowy, są czynami stwarzającymi realne skutki (na przykład: „tak” podczas zaślubin, „mianuję cię porucznikiem” itd.). Kiedy zastanawiamy się, czy dana wypowiedź może […]