Szanowni Państwo, nie tak dawno mogliśmy usłyszeć historię „Bożego Człowieka z Nowego Sącza” – byłego kierowcy, który nagle wystąpił w roli znachora i niósł potrzebującym „dar od Pana”. Sprawa stała się głośna, gdy pod wpływem „terapii” zmarło niemowlę. Rodzice zawierzyli znachorowi, a nie lekarzom. W mass mediach posypały się jednoznaczne wyroki: głupi, ciemni, zapewne głęboko […]
Wraz z rozwojem nowoczesnej medycyny i zanikaniem kultur ludowych coraz bardziej dziwi nas to, że ludzie porzucają błogosławieństwa opieki medycznej i sięgają po mniej lub bardziej cudaczne praktyki uzdrowicielskie.
Fenomen medycyny alternatywnej nie dotyczy wyłącznie ostatnich lat. Jest on głęboko zakorzenieny w kulturze dawnej, ale wciąż ulega społecznemu przetworzeniu. Praktykowanie alt-medu stało się deklaracją światopoglądową.
Medycyna alternatywna w Polsce powoli staje się tak popularna, jak w krajach zachodniej Europy. Zaczęło się od korzystania z usług znachorów i szamanów, ale terapie niekonwencjonalne wchodzą dziś do głównego nurtu. Na niektórych uczelniach zagranicznych pojawiają się nawet wydziały kształcące w tym kierunku. Jakie są tego przyczyny?
Czy zwolennicy medycyny alternatywnej wymagają wizyty u psychiatry, a sami znachorzy powinni siedzieć za kratami? Czy namawianie ludzi do rezygnacji z chemioterapii powinno być karalne? O etycznych dylematach w medycynie komplementarnej pisze Emilia Kaczmarek.