Może jednak raz święcić nie ofiary i nie klęskę jako moralne zwycięstwo, ale sukces? Może warto być nie tylko „narodem bohaterskim”, ale także narodem mądrym? – pyta prof. Marcin Kula.
Warto wreszcie przestać wpajać polskim dzieciom toksyczne popłuczyny po romantyzmie i zamiast tego zacząć uczyć je pokojowego rozwiązywania konfliktów, żeby następne pokolenia nie dały sobie wmówić, że bicie się nawzajem po mordach to najlepsza strategia. Nauka jednoznacznie dowodzi, że taką nie jest.
Do tej pory przeciwstawiałem krnąbrność Polaków ugodowości Czechów, zwracając uwagę na cenę, jaką Polska zapłaciła za swoją walkę. Dziś zmieniłem zdanie – pisze Padraic Kenney, profesor historii Indiana University w Bloomington.
Dziennikarze i osoby publiczne, które biorą na sztandary dramatyczny gest Piotra Szczęsnego i czynią zeń symbol bohaterstwa, posługują się swoistym szantażem emocjonalnym.
Szanowni Państwo, zróbmy pewien eksperyment. Do autentycznych wypowiedzi z mediów dodajmy nieco inne tytuły prasowe: „Co się stało takiego, że umiemy już do siebie mówić tylko krwią?” – pytał dziennikarz „Gazety Polskiej” po tym, jak w 2011 r. przed Kancelarią Premiera Tuska podpalił się człowiek. „Samospalenie to krzyk straszliwy. […] Podobne poczucie było w czasach […]
„Nie chodzi o to, żeby robić PiS-owi zarzut, że Piotr Szczęsny się spalił, tylko żeby zdawać sobie sprawę, w jakim miejscu procesu historycznego jesteśmy. Moim zdaniem, jesteśmy w trakcie rewolucji. I jest prawdopodobne, że nie będzie już w Polsce demokratycznych wyborów”.
W felietonie pt. „Sprawa Weinsteina, czyli dzieje bez grzechu” Wojciech Engelking uprzedza, że nie zamierza zajmować stanowiska w rzeczonej sprawie, a chce jedynie bronić swojego prawa do oglądania filmów słynnego producenta. W rzeczywistości Engelking wyraźnie opowiada się po stronie oprawcy, nie ofiar.
Łukasz Jasina Koniec „sprawy Demianiuka”, czyli o tym, czy było warto rozliczać Dziewięćdziesiąt dwa lata to bardzo piękny wiek. Nie wiadomo jednak, czy John Demianiuk, który go dożył, był z tego powodu zadowolony. Ostatnie trzydzieści lat spędził przecież w dużej mierze w więzieniach i różnego rodzaju miejscach odosobnienia. Umarł w luksusowym domu opieki pod Monachium, […]