Z centrum widać najwięcej
Ogromna większość posiadaczy prawa jazdy uważa, że jeździ samochodem lepiej niż „przeciętny kierowca”. To siłą rzeczy niemożliwe – większość nie może być lepsza niż średnia. Ale ta skłonność do przeceniania swoich zdolności nie dotyczy tylko prowadzenia samochodu. Pomaga też zrozumieć inną ciekawą prawidłowość – dlaczego dajemy się politykom mamić nierealistycznymi obietnicami.
„Niezależnie od tego, co Platforma powie złego na PiS, to nie zyska na tym nic. Najwyżej PiS trochę straci”, mówi medioznawca Jacek Wasilewski.
„Programy polityk publicznych – naprawy służby zdrowia, oświaty, budowy tanich mieszkań na wynajem – nie zostały zrealizowane i nic nie wskazuje na to, że zostaną zrealizowane. […] Dystanse społeczne będą rosły. Dla uśmierzania biedy po upadku instytucji publicznych biedni będą dzielili się z biednymi, a klasa średnia będzie się nam coraz bardziej polaryzować”.
W piątek miała miejsce konwencja Platformy, w sobotę zebrało się PiS. Platforma nałożyła kolejną maskę, aby się trochę spodobać. Kaczyński, Morawiecki i Szydło pokazywali wizję.
Kandydatura Małgorzaty Kidawy-Błońskiej na premiera, jej pierwsze miejsce na liście warszawskiej i transfer Grzegorza Schetyny do Wrocławia mogą przynieść paradoksalne skutki. Zmiany te mają sens z punktu widzenia wąskiego interesu partii i lidera. Przełomu jednak nie przyniosą, a ogólnemu wynikowi Koalicji Obywatelskiej mogą zaszkodzić.
Praca Napiórkowskiego to wciągające studium sporu o patriotyzm, który toczył się w Polsce w ostatnich latach. Zastanawiają mnie natomiast dwie kwestie, którym Napiórkowski poświęca w książce mniej uwagi.
„Trump i jego stronnicy uważają, że cały Zachód jest obecnie w środku politycznej wojny domowej o znaczeniu egzystencjalnym. Z ich perspektywy pytanie brzmi: czy zwyciężą siły nacjonalizmu, które chcą się bronić przed politycznym liberalizmem, czy też Europa pogrąży się w chaosie”, mówi autor książki „Lud kontra demokracja”.
Wśród wielu obywateli niemieckich reakcja na roszczeniowy styl uprawiania polityki historycznej polskiego rządu jest jedna i właściwie niezależna od pozycji na politycznym spektrum. Można ją streścić następująco: Chcecie reparacji za straty wojenne? My zaczniemy liczyć koszty utraty wschodnich prowincji Rzeszy.
Szanowni Państwo! „Linia podziału – a może nawet przepaść – przebiega dziś między starszym a młodszym pokoleniem Polaków oraz ich diametralnie różnymi doświadczeniami życiowymi. Te dwa pokolenia zupełnie się ze sobą nie komunikują” – pisaliśmy w „Kulturze Liberalnej” już w połowie 2015 roku. Zwracaliśmy uwagę, że pokolenie polityków, które dominuje na krajowej scenie, jest wypalone. […]
„Jak chcecie dokonać zmiany, nie wchodząc do polityki? A politykę robi się w partiach, gdzie zawsze jest jakiś stempel. Gra zespołowa wymaga wielu kompromisów”, mówi kandydat Zjednoczonej Prawicy w wyborach do Senatu.
„To, co robię w internecie, chciałbym robić z mównicy sejmowej. Jeżeli przyjdzie mi być w opozycji – oby nie! – to chciałabym z taką samą stanowczością piętnować to, jak strasznie obecny obóz niszczy mój kraj”, mówi kandydatka Koalicji Obywatelskiej w wyborach do Sejmu.
Media ujawniają kolejne fakty w sprawie grupy „Kasta”, która miała nękać niewygodnych politycznie sędziów pod parasolem Ministerstwa Sprawiedliwości. W historii tej afery wyróżnić można dwa punkty zwrotne.
Nie ma znaczenia, czy Marek Kuchciński odejdzie ze stanowiska lub zostanie zmuszony do odejścia. Problemu to nie rozwiąże. Skandal z wykorzystywaniem rządowych samolotów do prywatnych przelotów ujawnia bowiem cały szereg patologii państwa pod rządami PiS-u. Oto ich lista.
PiS odpowiada na krytykę swojej polityki za pomocą dwóch słów: „500 plus”. Istnieje jednak cały szereg problemów, z którymi partia Jarosława Kaczyńskiego po prostu sobie nie radzi.
Wspólny start trzech ugrupowań lewicowych na razie prowokuje jedynie pytania, czy taka koalicja jest w stanie przekroczyć ośmioprocentowy próg wyborczy. Ale ambicje lewicy powinny i mogą sięgać znacznie dalej.
