Platforma ani nie pokona PiS-u w pozyskiwaniu fundamentalistów światopoglądowych, ani nie odzyska głosów zwolenników emancypacji kobiet, laicyzacji i innych wskaźników otwartości. Otwiera to pole dla lewicy. Jej brak będzie spychał Polskę do roli zaścianka.
Poczynania PiS-u mogą doprowadzić do demokratycznego monocentryzmu, który będzie prawdziwą dysfunkcją polskiej demokracji – pisze Henryk Domański, profesor socjologii.
Jak ktoś ma nadzieję na jakiś nowy, oświecony konserwatyzm, to jeśli ma on sprowadzić się do poglądów rozwodnionych, rodem ze świata, w którym chadecy głosują za eutanazją, bo nie znajdują słów sprzeciwu, to ja takiej społecznej zgody nie kupuję. Wolę już totalną, niszczącą w dłuższej perspektywie wojnę.
Wszyscy pamiętamy spory z czasów szkolnych. Większość z nich kończyła się w podobny sposób. Schemat ten w niepokojący sposób zaczyna pasować do opisu polskiej polityki.
Skala lipcowych protestów była olbrzymim zaskoczeniem – być może nawet większym dla samej opozycji niż obozu rządzącego. Powszechna mobilizacja obywateli szybko uwydatniła jednak coś jeszcze: wielką skalę niechęci do partii. Wszystkich.
Zamiana Kaczyńskiego na innego jednego lidera, tym razem ze strony opozycji, nie jest żadną zmianą. Nie ma też co robić jakiegoś jednego wspólnego programu, bo on dziś jest niemożliwy.
Od miesięcy do polskiej debaty publicznej wraca pytanie, jaka ma być opozycja. Jeśli – jak twierdzi między innymi ta gazeta – bycie anty-PiS-em nie wystarczy, jaką strategię należy wybrać?
W 2018 r. Polska po raz trzeci będzie gospodarzem oenzetowskiego szczytu klimatycznego. Minister Jan Szyszko i sprzyjające mu media widzą w tym wielki sukces, organizacje pozarządowe w Polsce i na świecie – okazję, by znany z podważania globalnego ocieplenia Szyszko, reprezentując kraj stojący od lat okoniem w procesie klimatycznym, włożył kij w szprychy wreszcie toczącemu się w dobrym kierunku procesowi ochrony klimatu.
Szanowni Państwo! „Tak skutkuje choroba samej służby zdrowia” – w lutym 1989 r. komentował lektor „Polskiej Kroniki Filmowej” postępujące niedobory kadrowe, zamykane oddziały szpitali i niskie zarobki pielęgniarek. Gdy czytamy dzisiejszą prasę, można odnieść wrażenie, że od schyłku Polski Ludowej nic się nie zmieniło. Kolejki w służbie zdrowia wciąż rosną, lekarze i pielęgniarki wyjeżdżają z […]
W naszym kraju wszystko jest, było i niestety zapewne będzie polityczne. Jeśli nie jesteś z partii politycznej danego urzędnika, to choćbyś miał świetną propozycję, innowacyjne rozwiązanie, to o ile ktoś cię nie desygnuje, nie rekomenduje, niczego nie załatwisz.
Od momentu, gdy Armia Czerwona wkroczyła do Łodzi w styczniu 1945 r., komuniści w Polskiej Partii Robotniczej mieli największe kłopoty właśnie z proletariatem.
„Muddle through” – ten piękny angielski zwrot w kontekście politycznym oznacza mozolne brnięcie od kryzysu do kryzysu bez żadnego celu, byle tylko utrzymać głowę na powierzchni. Oto co czeka nas w polskiej polityce przez kolejnych kilka miesięcy. Czy mistrzynią sztuki „muddlowania” można już ogłosić premier Ewę Kopacz?
Polskę ogarnęła powyborcza gorączka. Zamieszanie wciąż rośnie. Jak się w tym zorientować? Poniższe tezy mogą pomóc.
Szanowni Państwo, 25 maja po raz trzeci wybierzemy swoich reprezentantów w Parlamencie Europejskim. Jednak wedle danych CBOS zaledwie co trzeci Polak deklaruje osobiste zainteresowanie tym głosowaniem. Prawdopodobnie do urn pójdzie ostatecznie jeszcze mniej osób. Polska nie jest zresztą wyjątkiem. Według niedawnego raportu European Council on Foreign Relations zaledwie 30 proc. mieszkańców krajów Dwudziestki Ósemki ma […]
Karolina Wigura: Według niedawnego raportu European Council on Foreign Relations zaledwie 30 proc. obywateli Unii Europejskiej ma do niej zaufanie. Polacy nie są tu wyjątkiem. Także wybory do Europarlamentu nie cieszą się zbytnim zainteresowaniem. Nie tylko nad Wisłą, lecz także choćby w Wielkiej Brytanii trwa gorąca dyskusja: co nasi przedstawiciele będą robić w Brukseli, oprócz […]