Chiński pianista jest typową „lokomotywą” wielkich wytwórni płytowych (właśnie przeszedł z Deutsche Grammophon do Sony) i prestiżowych sal koncertowych. No właśnie: Rok Chopinowski zainaugurował w Warszawie, a urodziny naszego kompozytora spędził, koncertując w Wielkiej Sali wiedeńskiej Musikverein, co dokumentuje luksusowo wydany dwupłytowy album.
Publiczność wali na koncerty młodego Chińczyka drzwiami i oknami, płyty sprzedają się świetnie, firmowe gadżety, buty, ubrania – też. Krytycy tym bardziej więc powinni zostać podejrzliwi. A jednak nie sposób zaprzeczyć, że słuchanie jego nagrań to, po pierwsze, przyjemność obcowania z wirtuozerią pierwszej klasy, po drugie – dostępna bardziej wnikliwym tajemnica „innego słyszenia” znanej muzyki.
Odzywa się w tych interpretacjach dusza człowieka z zupełnie innej kultury. Przyznaję: dla mnie niezgłębiona. Fascynuje mnie jego słyszenie Chopina (tu szczególnie malarska, choć emocjonalnie grana jakby „do środka” Etiuda As-dur), zastanawia klasyczny, śmiały i pełen siły Beethoven. Iberia Albéniza zachwyca niesłychanymi, awangardowymi współbrzmieniami, na które tym łatwiej zwrócić uwagę, że pozbawia nas Lang Lang tego, czego się spodziewamy: obiegowej, sztampowej hiszpańszczyzny. Podobnie zresztą czyni z Chopinem: kiedy słucham Poloneza As-dur, myśli nie uciekają w głąb krwawej i bohaterskiej polskiej historii. To Chopin bez flagi, po prostu muzyka – pełna zaskakujących kontrastów, salonowo powabna, wewnętrznie silna, emocjonalnie twarda, dumna.
Na uboczu staję i przysłuchuję się Prokofiewowi. Odnoszę wrażenie, że to tylko zabawa: formalna, konstruktywistyczna, w pełni abstrakcyjna, pozbawiona emocji. Tego nie rozumiem. Albo on nie rozumie mnie. Nie rozumiemy się nawzajem.
Ale fascynujące jest słuchanie tego, co Lang Lang chce mi powiedzieć.
Nagranie:
„Lang Lang live in Vienna”
Ludwig van Beethoven Sonata fortepianowa C-dur op. 2
Sonata fortepianowa f-moll op. 57 „Appassionata”
Isaac Albéniz Iberia (Księga I)
Sergiusz Prokofiew Sonata fortepianowa B-dur op. 83
Fryderyk Chopin Etiuda As-dur op. 25 nr 1
Polonez As-dur op. 53
Grande Valse Brillante As-dur op. 34 nr 1
Lang Lang fortepian
Sony 2010
