Budżet partycypacyjny stał się dla polskich miast narzędziem symbolicznym – ma być dowodem otwartości na potrzeby mieszkańców. Jak co roku ogłaszanie wyników zbiega się jednak z narzekaniami i oczekiwaniem poprawy.
Po czterech dniach przyglądania się konwencji Partii Republikańskiej z Donaldem Trumpem na czele, trudno się dziwić, dlaczego Trump tak bardzo podoba się niektórym politykom Prawa i Sprawiedliwości – jest do nich bardzo podobny.
Beata Szydło mówiła wczoraj w sejmie, że debata po Brexicie powinna dotyczyć kondycji całej Unii Europejskiej i że polscy obywatele nie mogą cierpieć z powodu populizmu. Trudno się z tymi słowami nie zgodzić. Ale czy sama polska premier robi coś, by tak nie było?
Obiektem lipcowego ataku terrorystycznego w Dakce byli cudzoziemcy. Co kierowało jego sprawcami?
Żadnego buntu nie było – Donald Trump jest już oficjalnie kandydatem Partii Republikańskiej w wyborach na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Mimo to pierwsze dwa z czterech dni partyjnej konwencji nie przebiegły po myśli miliardera. Co poszło nie tak?
6 lipca 2016 r. między spółką Emilia, a miastem stołecznym Warszawa zostało podpisane porozumienie w sprawie przeniesienia pawilonu Emilia pod Pałac Młodzieży, obok Parku Świętokrzyskiego. W 2018 r. ma w nim zostać otwarty m.in. miejski ogród zimowy.
Szanowni Państwo! To nie spór o 500+ czy kolejną odsłonę dekomunizacji podzielił Polaków. Gdybyśmy starali się napisać historię pierwszego półrocza rządów Prawa i Sprawiedliwości, szybko byśmy dostrzegli, że momentem przełomowym dla „dobrej zmiany” na przełomie 2015 i 2016 r. okazała się sprawa Trybunału Konstytucyjnego. Zbiera się w niej wszystko: i schmittiańska z ducha filozofia polityczna […]
„W pewnym momencie, kiedy niemal każdy będzie mógł odczuć, że zagrożona jest jego prywatność czy prawo własności, zrozumiemy, co oznacza brak niezależnego sądu i wolności mediów”, mówi Rzecznik Praw Obywatelskich.
„Nie doszłoby do problemu z TK, gdyby nie doprowadzono w Polsce do pacyfikacji obywateli, do ich rozbicia i osłabienia w sferze politycznego działania i decyzyjności. A jednocześnie do używania prawa w celu stabilizowania sytuacji politycznej”.
Nabokov jest dziś niewygodnym pisarzem. Obecnie mało kto ma czas i chęć na penetrowanie jego wyłożonych lustrami labiryntów. Takim labiryntem jest również kilkadziesiąt wywiadów i artykułów zebranych w tomie „Własnym zdaniem”.
W „Rybakach” Obioma opisuje powolną ewolucję wyobraźni politycznej współczesnych Nigeryjczyków. Daleki jest jednak od wieszczenia triumfu demokracji. Nigeria jest tu kolosem stojącym na glinianych nogach, dopiero szukającym ustrojowych rozwiązań.
Media amerykańskie roztrząsały proces O.J. Simpsona do granic obłędu – sprawa przeszła do historii USA i stała się częścią popkultury. Mogłoby się wydawać, że wszystko już o niej powiedziano, jednak seriale „American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona” oraz „O.J.: Made in America” odsłaniają kolejne wątki.
W ostatnim czasie Hollywood często odświeża klasyczne tytuły, którymi fascynowaliśmy się za czasów naszej młodości. Nie zawsze niestety dzieje się to w sposób udany – a nowi „Pogromcy duchów” Paula Feiga to już jednoznaczny przykład, jak tego robić nie należy.
Ostatnia wystawa paryskiego Musée d’Orsay przybliża sylwetkę najwybitniejszego malarza naiwnego – Henriego Rousseau, zwanego Celnikiem. Jego pełen przepychu styl to świadectwo artystycznej autonomii oraz nieskłamanego, pozbawionego proporcji zachwytu.
Ten tytuł to szlagier. „Kuchnia polska” pod redakcją Stanisława Bergera to 700 stron wiedzy praktycznej, potrzebnej, by społeczeństwo rosło w siłę.