Konstanty Gebert

[Prognoza wędrowna] Wielki problem uniwersytetu Hamline z miniaturą Mahometa

„Szacunek dla praktykujących studentów muzułmańskich w tej klasie powinien był przeważyć nad swobodą akademickich dociekań”. Nie, to nie fragment uzasadnienia stanowiska władz medresy w Pakistanie, które zabroniły sprowadzania do uczelnianej biblioteki pism wolnomyślicieli. To fragment emaila, w którym rektor i wicerektor niewielkiego uniwersytetu Hamline w Stanach Zjednoczonych uzasadnili zdjęcie ze strony uczelni eseju profesora religioznawstwa o dziejach przedstawiania postaci proroka Mahometa w sztuce islamu oraz zwolnienie wykładowczyni, która na zajęciach pokazała reprodukcję czternastowiecznej islamskiej miniatury archanioła Gabriela dyktującego Koran prorokowi.

Z Michaelem Ignatieffem rozmawia Michał Matlak

Liberalizm został osłabiony przez swój bezkrwisty kosmopolityzm

Gdzie w dzisiejszych trudnych czasach szukać pocieszenia? Jaka jest rola religii we współczesnym świecie? Czy konserwatywny liberalizm jest dziś jeszcze możliwy? O tym, a także o uniwersytetach, cancel culture i najnowszej książce Michaela Ignatieffa „On Consolation: Finding Solace in the Dark Times” z autorem rozmawia Michał Matlak.

Wojciech Engelking

Woke, czyli liberalna reformacja

Woke jest nurtem głęboko nieliberalnym i ciążącym ku totalitaryzmowi. Wychodzi od liberalnych idei, jednak pozbawia je kluczowego dla myśli liberalnej spójnika – kleju, który o tyle łączy owe idee ze sobą, że nie łączy prawie wcale. Klejem tym jest niekonsekwencja.

Z Michałem Bilewiczem rozmawia Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin

Żeby być terfem trzeba nie mieć za grosz empatii

„Mówiąc o polskim wokizmie, mówimy o prawicowych fantazjach na jego temat. Że studenci są wrażliwi jak płatki śniegu, a safe spaces na uniwersytetach kneblują debatę. To kopiowanie języka amerykańskiej konserwatywnej prawicy, który ma nikłe zastosowanie w polskiej rzeczywistości. To nie wokizm jest u nas problemem, tylko dyskryminacja różnych grup” – mówi psycholog społeczny prof. Michał Bilewicz.

Yascha  Mounk

W USA panuje reżim autocenzury

W ostatnich latach amerykańskie uczelnie były świadkami wielu kampanii mających na celu wymuszanie odwoływania wystąpień publicznych kontrowersyjnych postaci. Co do zasady, nie zgadzam się ze wszystkimi tymi inicjatywami.

Z Przemysławem Staroniem rozmawia Jakub Bodziony

Cancel culture to nie wymysł młodych

„Dogmatyzm widać w bardzo wielu obszarach naszego życia społeczno-politycznego: masz jakieś trochę inne spojrzenie, to do widzenia. Albo wręcz wypie***laj. Wiek nie ma tutaj nic do rzeczy”, mówi Przemysław Staroń.

Tomasz Sawczuk

[Sawczuk w poniedziałek] Nagle wszystko stało się moralne

Jeszcze niedawno jedliśmy, ubieraliśmy się i podróżowaliśmy, jak chcieliśmy – i nikogo to nie interesowało. Dzisiaj stało się ważne, czym jadę, w co się ubieram i co zjem na obiad – dajmy na to, czy będzie to mięso. Chcemy czy nie – w każdej z tych spraw trzeba się opowiedzieć. Czy jest to proces dobry, czy wręcz przeciwnie?

Polaryzacja rośnie. Czas na lepsze media społecznościowe?

Szanowni Państwo! Czy internet się popsuł? To z pozoru banalne pytanie stawiamy sobie coraz częściej. Debata na ten temat ożywiła się po raz kolejny po usunięciu kont Donalda Trumpa z popularnych mediów społecznościowych. Giganci technologiczni ukazali w ten sposób swój bezprecedensowy wpływ na politykę. O tym, jak uregulować działalność koncernów znanych jako GAFA, dyskutowaliśmy niedawno […]

Wojciech Kaftański

Zniszczyć, zapomnieć czy wytłumaczyć – co robić z kłopotliwym dziedzictwem przeszłości?

Wzorce etyczne, społeczne, religijne motywują do moralnego życia oraz wskazują na zasady dobrej koegzystencji. Wraz z rozwojem badań historycznych na światło dziennie coraz częściej wychodzą informacje rzucające cień na dawne autorytety. W rozwiązaniu tych dylematów może pomóc nam nie cancel culture, a filozofia.

Cancel culture - nowa odsłona "Spięcia"!

W nowej odsłonie projektu rozmawiamy o cancel culture i dylematach debaty publicznej. Co różni, a co łączy przedstawicieli nowego pokolenia polskiej lewicy, konserwatystów i liberałów? Odnośniki do wszystkich tekstów znajdziecie Państwo poniżej. Zapraszamy do lektury! 1. Ani lewicowy cyrk, ani liberalny teatr. Watykan i byli pracownicy Doliny Krzemowej odpowiadają na kryzys demokracji [Klub Jagielloński], Konstanty Pilawa […]

Tomasz Sawczuk

Brutalna prawda o cancel culture

Konserwatyści protestują przeciwko kulturze wykluczania, ale w praktyce domagają się immunitetu na krytykę własnych przekonań. Tym samym żądają utworzenia dla siebie safe spaces w kulturze publicznej.

Kinga Dunin

Nie ma kultury bez „cancel”

Chodzi nam o prawdę, ale trochę uprzejmości też nie zawadzi. Czasem warto docenić intencje, radzić jak unikać niewłaściwych wypowiedzi niż potępiać. Pamiętając jednak przy tym. że na tle szerszych procesów jest to margines i nie ekscytując się nadmiernie przykładami „z Ameryki” czy męczeństwem Rowling – żyjemy w innej rzeczywistości. To są kwestie interesujące, ale określenie „kultura unieważniania” używane jest często w złych zamiarach – jako narzędzie służące unieważnieniu przeciwników politycznych i ideowych.

Maria Rościszewska

Ucieczka z lewicowego cyrku

Choć Konstanty Pilawa słusznie wskazuje na niektóre wypaczenia lewicowego modelu debaty publicznej, to ignoruje ich głębokie przyczyny – realną krzywdę, wymagającą działań tu i teraz, i wszechogarniającą władzę kapitału, który jest głównym moderatorem debaty publicznej.

Konstanty Pilawa

Ani lewicowy cyrk, ani liberalny teatr. Watykan i byli pracownicy Doliny Krzemowej odpowiadają na kryzys demokracji

Wszyscy jesteśmy zgodni, że debata publiczna wymknęła się spod kontroli. Pomysłów na zmianę tego stanu rzeczy próżno jednak szukać wśród ortodoksyjnych liberałów, radykalnej lewicy i alt-rightu. To beneficjenci chaosu. Rozsądne propozycje padają dziś ze strony Watykanu i byłych pracowników Doliny Krzemowej.

Wojciech Stanisławski

Azbestowy koc katastrofy

Tkwimy – zarówno na poziomie krajowym, jak i szerszym – w ogarniającym wszystko ogniu, ekpyrosis, jak mawiali stoicy: ogniu, który czasem zrywa się ze smyczy i przybiera kształt kryterium ulicznego, od Portland po Paryż.