Z centrum widać najwięcej
Najnowszy film braci Coen to nie tylko scenariuszowy popis, lecz także mierzenie się z pytaniem o przemoc wypieraną z mitów Dzikiego Zachodu. Jak się jednak okazuje, najbardziej okrutna w uniwersum reżyserów jest sama Fortuna.
Czy film o ocaleniu samolotu wyraża posttraumatyczną tożsamość po 11 września? Ostatnie dzieło Clinta Eastwooda zdaje się przywracać miastu pozytywną legendę oraz wiarę w człowieka, który jest w stanie zapanować nad technologią sprawniej niż komputerowe symulacje.
Popularność najnowszego filmu Clinta Eastwooda pokazuje, że Amerykanie wciąż darzą swoich żołnierzy wielkim szacunkiem. Liczne słabości i uproszczenia „Snajpera” to z kolei dowód na to, że coraz słabiej ich rozumieją.
„Snajper” dobrze wpisuje się w poetykę Clinta Eastwooda, mistrza niejednoznaczności. W jego najnowszej produkcji zostają one podane tak subtelnie, że widzowi łatwo je przeoczyć i wpaść w pułapkę uproszczonego odbioru.
„Jest scena, w której z kinowej premiery wybiega zdenerwowany Toschi, bo nie mieści mu się w głowie, jak można tak przerobić prawdziwą historię”. O filmowych opowieściach o „Zodiaku”, prawdziwym i wciąż niezidentyfikowanym mordercy z San Francisco.
Rok 2014 chcielibyśmy powitać inauguracją nowej tradycji. Redaktorzy działu „Patrząc”, na co dzień zajęci przede wszystkim redagowaniem tekstów innych autorów, sami niejednokrotnie pisali własne eseje – a nawet jak nie pisali, to chodzili i patrzyli. Specjalnie dla Państwa przygotowali podsumowanie ich filmowych ekscytacji, wzruszeń i rozczarowań w 2013 roku.
Łukasz Jasina Między demiurgiem a hipokrytą. J. Edgar Hoover według Eastwooda Nie pamiętam już, kiedy usłyszałem o J. Edgarze Hooverze po raz pierwszy. Podejrzewam że byłem wtedy nastolatkiem i oglądałem którąś z części „Nagiej broni”. W galerii portretów na ścianie za porucznikiem Frankiem Drebinem wisiało również zdjęcie J. E. Hoovera wraz z symbolizującymi go parą […]