Biden ma największe poparcie w sondażach, jest bowiem na razie głównym przedstawicielem partyjnego establishmentu, więc to jego wybierają ci, którym wystarcza „pokonamy Trumpa i będzie jak dawniej”. Pod hasłem „status quo ante” trudno się jednak wygrywa wybory, co doskonale wiemy choćby z własnego podwórka.
„Jestem zdziwiona, kiedy ludzie mówią, że Trump i zwolennicy wyjścia Wielkiej Brytanii z UE zwyciężyli, ponieważ brytyjskie i amerykańskie społeczeństwa są niewystarczająco optymistyczne. Wręcz przeciwnie!”, mówi izraelska psycholog.
„Trump w ostatnich wyborach wygrał w Pensylwanii, ale Obama zwyciężył tam cztery lata temu i osiem lat temu. Czy to oznacza, że Pensylwania nagle stała się rasistowska? Oczywiście, niektórzy wyborcy Trumpa na pewno są rasistami, lecz twierdzenie, że wszyscy tacy są, donikąd nie prowadzi”, mówi znany amerykański pisarz i publicysta.
Liberałowie są oderwani od rzeczywistości. Dużo bardziej niż powinni i dużo bardziej niż prawica. Ta ostatnia wie, co myśli lewica, ale lewica nie ma wielkiego pojęcia o tym, co w głowie ma prawica.
Amerykańską polityką wstrząsnął właśnie potężny skandal, który ostatecznie może doprowadzić nawet do usunięcia Donalda Trumpa z urzędu.
Sytuacja nie przypomina zimnej wojny, Rosjanie nie są zainteresowani eksportem ideologii. Chcą jedynie umacniać rosyjską strefę wpływów i osłabiać Zachód, a podkopywanie procesu demokratycznego w tych krajach to jeden z ich sposobów.
„Na działania Kremla trzeba patrzeć całościowo: to mieszanka dezinformacji, wpływu pieniędzy, ataków hakerskich i koneksji politycznych. Wśród narzędzi, jakimi dysponuje Rosja, fałszywe informacje nie są najważniejsze”, mówi brytyjski dziennikarz i dokumentalista.
Jak płeć wpływa na oczekiwania wyborców wobec kandydata na najwyższy urząd oraz jego szanse na sukces?
Kiedy w 2004 r. Ralph Keyes publikował swoją książkę o epoce post-prawdy, Facebook właśnie się rodził, Twitter i YouTube nie istniały, Google miał zaledwie sześć lat, a Donald Trump zaczynał karierę w reality show „The Apprentice”. Książka przeszła niemal bez echa. Dziś przypominają o niej największe zachodnie media.
„Kłamiemy bezwstydnie, a do tego nie widzimy powodów, by tego nie robić. Dlatego współczesność nazwałem erą post-prawdy. Zachowanie Trumpa jest tylko najbardziej jaskrawym przykładem tego trendu”.
„Stoimy więc w obliczu katastrofy, do której doprowadziła minimalna zmiana poparcia w finale kampanii” – ocenia amerykański intelektualista.
Skupianie się na rzucanych przez Trumpa strzępach informacji i próby wyciągania z nich pozytywnych prognoz na temat nowej prezydentury jest nie tylko naiwne, ale i szkodliwe – to mydlenie sobie oczu.
Szanowni Państwo! „Szansa na chwilę oddechu”, „zwycięstwo demokracji”, „wkurzenie salonów świata”, a nawet „kontynuacja dziedzictwa Jana Pawła II” – tak prawicowe media w Polsce przyjęły zwycięstwo Donalda Trumpa. Oczywiście pojawiają się wątpliwości związane z nazbyt przychylnym stosunkiem prezydenta-elekta do Rosji i nazbyt negatywnym do zobowiązań płynących z członkostwa w NATO. Zwykle bledną one jednak wobec […]
„Przez wiele lat europejskie elity wierzyły, że populiści nie mogą przejąć władzy, bo to zbyt okropne i szalone. Stworzyło to fałszywe poczucie bezpieczeństwa. To się zmieniło, bańka pękła w tym roku w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych”, mówi hiszpański politolog.
Debata „Kultury Liberalnej” o przyczynach zaskakującego sukcesu Donalda Trumpa oraz jego możliwych konsekwencjach wewnętrznych i międzynarodowych, także dla Polski.