Tempo wydarzeń w polskiej polityce sprawia, że co kilka dni żyjemy nowymi sensacjami. Od czasu do czasu warto jednak wrócić do spraw odstawionych na boczny tor, szczególnie jeśli nie zostały wyjaśnione. Taką sprawą jest „odejście” Marka Kuchcińskiego z funkcji marszałka Sejmu.
„Tej sprawy nie da się zamieść pod dywan, a my wcześniej czy później ich z tego rozliczymy. Opinia publiczna ma prawo to wiedzieć. I że dopóki sprawy sekstaśm nie wyjaśni się «do spodu», to zawsze będzie wracać. I zawsze będzie mogła zaburzać funkcjonowanie państwa”, mówi badająca tę aferę dziennikarka.
Politycy mają nas za głupców. Zgoda, to niezbyt odkrywcze stwierdzenie, ale kilka wydarzeń w ostatnim czasie pokazuje, jak szybko to zjawisko przybiera na sile. Także w Polsce. I sami jesteśmy sobie winni.
Każdy wyborca, który przed czterema laty wskazał na partię Jarosława Kaczyńskiego, licząc przede wszystkim na naprawę państwa, nie może już z czystym sumieniem dokonać tego samego wyboru.
Po serii kłamstw, manipulacji i półprawd Marek Kuchciński ustąpił z funkcji marszałka Sejmu. Prezes Kaczyński po raz kolejny musiał osobiście interweniować, bo stracił kontrolę nad stworzoną przez siebie patologią.
Nie ma znaczenia, czy Marek Kuchciński odejdzie ze stanowiska lub zostanie zmuszony do odejścia. Problemu to nie rozwiąże. Skandal z wykorzystywaniem rządowych samolotów do prywatnych przelotów ujawnia bowiem cały szereg patologii państwa pod rządami PiS-u. Oto ich lista.
„Chciałabym bardzo uczulić media i osoby wypowiadające się w tym temacie na język. To nie jest grupa «najsłabsza» – ja nie chciałabym być postrzegana w tych kategoriach. Najsłabszymi osoby z niepełnosprawnością czyni system i otoczenie”, mówi Katarzyna Bierzanowska, założycielka inicjatywy Pełnoprawna i członkini Fundacji Kaleka Warszawa.
Protest osób z niepełnosprawnościami w Sejmie doskonale ilustruje, jak bardzo zwodniczy bywa w polityce podział na „populistów” i „normalsów”. Pokazuje również, że język obrony demokracji i zagrożenia autorytaryzmem, którym chętnie posługuje się opozycja, po raz kolejny może się okazać nieskuteczny.
Przyszłość zależy od tego, jak wyglądać będzie centrowa opozycja. Jeśli ta może mieć na coś wpływ, to na standardy kultury politycznej. A to przecież one okazały się najsłabszym ogniwem polskiej demokracji.
Wolność i demokracja to – jak pokazuje historia – byty kruche i delikatne, by nie rzec: efemeryczne. Dlatego musimy ich bronić.
