Sposobem na to, żeby polska szkoła na nowo stała się miejscem, w którym mogą się spotkać dzieci pochodzące z rodzin o różnym kapitale ekonomicznym, społecznym i kulturowym, jest stopniowe odwracanie procesu urynkowienia edukacji.
Zróbmy z polskiej szkoły żywe laboratorium, gdzie poznaje się świat metodą eksperymentu. Niech umożliwia współpracę z lokalnym otoczeniem i pozwala na wyjście poza własne mury i przyzwyczajenia.
Od 1989 r. nieustannie zadajemy sobie pytanie o właściwy model edukacji. Kolejne reformy szkolnictwa w Polsce były zwykle inspirowane doświadczeniami państw Zachodu. Co jednak jeśli to, co przez całe lata stawialiśmy sobie za wzór, ma w sobie głęboko ukrytą skazę?