Prosiłam matkę, żeby zapomniała o dziecku, które miała, bo jej syn wróci z wojny jako kto inny
Chłopaki postanowiły zorganizować stolik w kawiarni dla wolontariuszek z okazji 8 marca. Przyszłyśmy z przyjaciółką odebrać z oddziału szpitalnego żołnierza, Jurę. Był tak ładnie ubrany, w dżinsy i marynarkę. Usłyszałyśmy tylko chrupnięcie! Jego proteza się złamała. Wyobraźcie sobie scenę: drugie piętro, schody, dwie dziewczyny ściągają spodnie wojownika, żeby wyjąć protezę, bo on nie może dalej iść. Wsiadamy do taksówki, ja mam w ręku lej protezowy, a koleżanka trzyma protezę na kolanach i jedziemy, co tam. Bez humoru nie da się żyć.