Za pomocą memów można sporo powiedzieć. Doskonale wie o tym Jacek Świdziński. Jego ostatni album to zestaw memów o życiu w Polsce i gagów, jakich nie powstydziłby się współczesny Bareja – pastisz tyleż bezlitosny, co swojski i w gruncie rzeczy sympatyczny.
Pomysł McClouda wydaje się prosty do bólu: stworzyć komiks, który będzie opowiadał o komiksach. Album Amerykanina okazuje się doskonałym przykładem na stawianą przez niego tezę o tym, jak wszechstronny i nośny jest to gatunek.
Istnieje pewien semantyczny zabieg, który pozwala lepiej uchwycić sens politycznego czytania literatury. Wystarczy słowo „polityka” zamienić na słowo „polityczność”. Wówczas nawet harlequin będzie miał polityczne znaczenie.
Oszczędna kreska przypominająca styl Hergego, twórcy Tintina, płynne przejścia między humorem a powagą, dbałość o szczegół. Wszystko to można znaleźć w znakomitych komiksach izraelskiej graficzki. Szczęśliwie dwa jej albumy – „Zaduszki” oraz „Uczta u królowej” ukazały się również po polsku.
Nicolas Presl nie potrzebuje słów, by snuć swoje subtelne i mroczne historie o doświadczeniu zagłady, koszmarze kolonializmu i przekleństwie genetycznego obciążenia. Opowiada je nam wyłącznie przy użyciu środków graficznych, wpisując się jednocześnie w szlachetną tradycję twórców-mizantropów.
„KULTURA LIBERALNA – EKSTRA NADWYŻKA” dodatek świąteczny pod redakcją Katarzyny Kazimierowskiej * * * Michał Fopp Rysunek współczesny Współczesny rysunek, jak esej kilkaset lat temu, wymyka się definicji. Zdobył nowy status, autonomię i kontrolę nad innymi dyscyplinami. Jednak im bardziej jest niezależny, tym chętniej miesza się z innymi środkami, z malarstwem i malarskimi rozwiązaniami, kolorem […]