[Wyszehrad plus] Z kwiatka na kwiatek
O wizycie Viktora Orbána w Polsce oraz wizytach Putina i Merkel w Budapeszcie.
Artykuły oznaczone tagiem:
"Wyszehrad Plus"
[Wyszehrad plus] Poważne pytanie albo polityka dymnej zasłony
„Orbán stawia zasłonę dymną. Zastanawia się teraz nad przyszłością Ukrainy, nad sposobem utrzymania kraju pozostającego poza unijną wspólnotą, a potrzebującego jej gigantycznego (nie tylko politycznego, ale przede wszystkim finansowego) wsparcia” – o nowej strategii zarządzania swym wizerunkiem przez węgierskiego premiera pisze Magdalena M. Baran.
[Wyszehrad plus] Oddając wolność w ręce Psuja
„Węgrzy nie tylko oddali swoją polityczną wolność w ręce Psuja, oddali mu również swoje wolności osobiste. Czy Węgrów stać na przetarcie oczu? To inna historia”. O problemach Węgrów z Viktorem Orbánem pisze Magdalena M. Baran.
[Wyszehrad plus] Ucząc się Europy (w Środku od środka)
Jak uniknąć niekończących się powrotów radykałów, radykalizmów i gwiazd jednego politycznego sezonu? Odpowiedzią może być wspólna praca w projektach prowadzonych w krajach Wyszehradu – pisze Magdalena M. Baran.
[Wyszehrad plus] Grzebiąc w genealogii
Czy jest coś takiego – twór nieco dziwaczny, nieoczywisty może – jak wyszehradzka tożsamość? Nieco inne bycie stąd, przynależność do grupy szerszej, a jednocześnie bardzo wąskiej; do ponadnarodowego tworu, który w jakimś sensie poprzedza wszelkie zjednoczenia, akcesje, traktaty? Ot tak, po prostu.
[Wyszehrad plus] Kraków, miasto nie-święte
Miało być o czymś zupełnie innym. O śmigusowym laniu wodą na Słowacji, politycznym zawracaniu kijem czeskiej Olzy, laniu wody na Węgrzech. Nastrój miał być poświątecznie rozleniwiony, nieco przejedzony, ale już przedmajówkowo radosny.
[Wyszehrad plus] Śniąc o słowackiej prezydenturze
W najbliższą sobotę, 29 marca, Słowacy wybiorą nowego prezydenta, który zastąpi urzędującego już dwie kadencje Ivana Gašparoviča. Ustalą także nowy porządek na swym politycznym podwórku. Możemy spodziewać się przesunięcia akcentów w stronę populizmu i nacjonalizmu.
[Wyszehrad plus] Stan hipotetyczny
Stan czysto hipotetyczny. Budapeszt budzi się w wiosenny powyborczy poranek i… musi szukać sobie nowego premiera. Zaskoczenie otwiera oczy kolejnych obywateli, święcie przekonanych, że kolejne wybory niewiele zmienią, a co najwyżej nałożą nieco ograniczeń na rozbuchane ambicje narodowego przywództwa Viktora Orbana.
[Wyszehrad plus] A Viktor Orbán znów wyciął numer
Nawet jeśli nie do końca jeszcze wyciął, to ostro się do tego szykuje. Stało się już tradycją, że w każdym nowym roku cykl wyszehradzkich felietonów zaczynam od kolejnych pomysłów węgierskiego premiera.
[Wyszehrad plus] Alternatywy na styku światów
Gdy partie polityczne, a wraz z nimi demokracje, nie osiągnęły jeszcze pełnoletniości, trudno mówić o stabilności samego systemu.
[Wyszehrad plus] Koalicja kontra lustracja
Gdyby komuś wydawało się, że lustracyjne korowody mają się już ku końcowi.. jest w błędzie. W kolejnych krajach V4 przerabiano już wiele możliwych scenariuszy rozliczenia z komunistyczną przeszłością – od stawiania grubej kreski czy linii po różne wersje polowania na czarownice.
[Wyszehrad plus] Maszerując, protestując
Które z naszych wolności cenimy najbardziej? Jednym tchem chce się wymieniać takie, jak wolność słowa, wyznania, zrzeszania się, wszelkie odmiany samostanowienia i kolejne, które wydają się dziś tak oczywiste, że niewiele o nich rozmyślamy.
[Wyszehrad plus] Jedziemy do wód
Wakacje mają się już ku końcowi. Zrobiło się jakby chłodniej, niektórzy jednak wciąż mają jeszcze kilka dni urlopu i chętnie wybraliby się na regenerację sił przed kolejnym ciężkim rokiem. Jasne, że urlop możemy równie dobrze zorganizować poza okresem wakacyjnym, wybierając ciepłe kraje albo wypad do krainy pewnego śniegu.
[Wyszehrad plus] Wędrówki sezonowe
Nie przepadam za czytaniem samolotowych magazynów. Przeważnie poza garścią porad podróżniczych, skrótem wszelkiej maści imprez i cennikiem pokładowych zakupów, wylewa się z nich cały potok mniej lub bardziej ambitnych reklam.
[Wyszehrad Plus] Kraków dla Lipska
Podczas podróży przeważnie mało myślę o swoim mieście. Jasne, zawsze wracam tu z nieskrywaną radością, bo Kraków oznacza dla mnie więcej niż tylko miejsce zamieszkania. To raczej ten stary czas, który płynie tu inaczej, pozwalając na nieco osobny – lepiej rozumiany w całej bodaj Galicji – sposób bycia.