SAWCZUK: Luksus na prowincji – recenzja opolskiego kwartalnika „Prowincja”

Tomasz Sawczuk

Luksus na prowincji – recenzja opolskiego kwartalnika „Prowincja”

Właśnie otrzymałem nowy numer wydawanego w Opolu kwartalnika kulturalnego „Prowincja”. Sprawdźmy więc, jak się ma kultura na „prowincji” oraz jak „Prowincja” pisze o kulturze.

Numer otwierają krótkie teksty, w których autorzy zastanawiają się nad pojęciem prowincjonalności. Problem ten powraca także w wywiadzie z Andrzejem Czernikiem, dyrektorem Teatru EkoStudio, dotyczącym jego drogi zawodowej. W tekstach dość zgodnie podkreślana jest zależność „prowincjonalości” od punktu odniesienia, wraz z sugestią, że rzeczywisty prowincjonalizm nie jest kwestią czysto geograficzną, lecz stanem ducha. Prowincjonalny nie znaczy przy tym „gorszy”, a raczej „poszukujący”, zerkający nieraz na dorobek centrum, ale jednocześnie wolny od jego schematyzmu.

Tematem przewodnim numeru jest luksus. Autorzy kwartalnika mają do niego podejście różnorodne. „Jeżeli żyjemy w świecie absurdalnych potrzeb, to żądza luksusu jest absurdem do kwadratu” – pisze Przemysław Paleczny w tekście „Kilka słów na temat luksusu i szczęścia”. Jak można wnioskować z treści, zdaniem autora wszelkie dążenie do wygodnego życia jest przejawem hedonizmu. Katarzyna Magiera, w artykule „Luksus za 5 zł”, zachęca zaś do zakupów w ciucholandach. Pozwalają one na swobodę w kompletowaniu dobrej jakości ubioru niskim kosztem, a więc na wyrobienie sobie własnego, oryginalnego stylu, co – jak stwierdza autorka – jest dziś luksusem. Na temat z okładki składają się także trzy inne teksty.

Poza tym, w numerze możemy znaleźć ciekawe wywiady: z Agatą „ENDO” Nowicką (m. in. autorką okładek „Lampy”), muzykologiem dr. Wacławem Pankiem czy rzeźbiarzem Gustawem Adolfem Panitzem. Wywiady są mocną stroną pisma. W magazynie znajdziemy też kilka wierszy, cykl fotografii, grafiki, opowiadanie, recenzje tomików poezji Janusza Orlikowskiego oraz Renaty Blicharz. Sporo treści, z którą zapoznanie się nie było stratą czasu.

„Prowincja” szuka jeszcze własnej formy. Dają się zauważyć niedociągnięcia, nieliczne błędy ortograficzne i stylistyczne. Na stronach kwartalnika możemy też czasem odnaleźć trudne do rozwikłania stwierdzenia, jak na przykład: „Uważam, że urok prowincji, który widzimy na przykład w filmach angielskich, to taki urok kurortowy – do którego się przyjeżdża, ale w którym się nie mieszka, bo panuje tam stan mentalny”. Albo: „Brzmi to jak banał i w pewnym sensie jest banalne, jak wszystko, co względne”.

Nie to jest jednak najważniejsze. Redakcja tego lokalnego czasopisma potrafi dotrzeć do ciekawych ludzi, sformułować i opisać interesujące tematy, a także wydać to wszystko na papierze, co prawda w niedużym jeszcze nakładzie (300 egz.). „Prowincja” pisze o kulturze bez nadmiernego zadęcia i z odpowiednią dozą pokory. Pisze z perspektywy lokalnej, uwzględniając lokalne środowiska, jednak zajmuje się także zjawiskami wykraczającymi poza nie.

Pismu wypada więc życzyć powodzenia i wyprzedania nakładu, a nam wszystkim wielu tego rodzaju udanych oddolnych inicjatyw, dzięki którym kultura staje się bliższa ludziom, a twórcy oraz ich otoczenie – jeszcze bliżsi kulturze.

Czasopismo:

Kwartalnik „Prowincja” Nr 1-2 <9> 2010, ss. 67.

* Tomasz Sawczuk, współpracuje z „Kulturą Liberalną”.

„Kultura Liberalna” nr 85 (35/2010) z 24 sierpnia 2010 r.

Skoro tu jesteś...

...mamy do Ciebie małą prośbę. Żyjemy w dobie poważnych zagrożeń dla pluralizmu polskich mediów. W Kulturze Liberalnej jesteśmy przekonani, że każdy zasługuje na bezpłatny dostęp do najwyższej jakości dziennikarstwa

Każdy i każda z nas ma prawo do dobrych mediów. Warto na nie wydać nawet drobną kwotę. Nawet jeśli przeznaczysz na naszą działalność 10 złotych miesięcznie, to jeśli podobnie zrobią inni, wspólnie zapewnimy działanie portalowi, który broni wolności, praworządności i różnorodności.

Prosimy Cię, abyś tworzył lub tworzyła Kulturę Liberalną z nami. Dołącz do grona naszych Darczyńców!

Wesprzyj Kulturę Liberalną