Antybohaterem „Eleutherii” jest Wiktor, postać odmawiająca odgrywania ról społecznych, które stanowią o przynależności pojedynczego człowieka do ludzkiej gromady. Nieustannie krąży on wokół nierozstrzygalnego problemu – jak przestać być „człowiekiem społecznym”, nie przestając być człowiekiem?
„Maggie” mieliśmy obejrzeć w kinach jeszcze w maju. Może jednak dobrze się stało, że film będzie pokazywany w polskich kinach dopiero po lockdownie. Po wyjściu z zamknięcia jesteśmy w stanie docenić absurd filmowego stylu i zestawić go z naszą równie absurdalną współczesnością.
Czy kino może pełnić rolę sumienia Europejczyków i jaki związek z tym ma film „Skarb”? O porządku starej Europy, kryzysie, który stał się fundamentem dla współczesnej Rumunii, i niestawianiu żadnych diagnoz w kinie rozmawiamy z Corneliu Porumboiu.
„Swobodne opadanie” to kolejny niskobudżetowy film Györgya Pálfiego, twórcy, który od kilku lat nie może uzyskać na Węgrzech wsparcia dla swoich większych projektów. Prowokacyjna groteska, w której doświadczenie reżysera miesza się z młodzieńczą świeżością, to kino niezależne w najlepszym wydaniu.
Dlaczego władza tak czuła dziś na punkcie wizerunku tworzy urzędnicze absurdy, które ów wizerunek psują?
Do oglądania, czytania, rozwiązywania, z masą niepraktycznych porad, „Błyszczkiem towarzyskim” i miejscem na podręczną kolekcję miłych słów. Wyjątkowy i jedyny – NIEkalendarz!
Wybory to konsumencki karnawał – jak świąteczne wyprzedaże lub koniec roku w branży motoryzacyjnej. Polskim politykom brakuje jednak długoterminowej strategii. Kampanie służą wyłącznie temu, by poszczególni kandydaci zajęli swoje miejsca w parlamencie, a poszczególne partie zdobyły odpowiednią liczbę mandatów.
Dziad Tardiego bił się przez całe cztery lata. Przeżył Verdun. Wiele lat później, gdy leżał na łożu śmierci, odprawił księdza. „Powiedział mu – wspominał Tardi – że gdyby Bóg istniał, nie byłoby wojen…, że wszystko to głupota”.
Grzegorz Brzozowski Wszystkie uczucia Korei Północnej. O reportażu Barbary Demick Korea Północna sprawia wrażenie, jakby zatrzymała się w zaułku historii, który większość krajów szczęśliwie ominęła albo dawno zostawiła za sobą. Z zachodniej perspektywy jawi się jako kraj przypominający połączenie skansenu z teatrem absurdu. Demick pokazuje jednak, że mówiąc o Korei, zbyt łatwo używamy zgrabnych kalamburów. […]
Piotr Kieżun Ramię owłosione chaosem Kiedy w sierpniu 1914 roku trzydziestoletni Gottfried Benn przybył wraz z wojskami Rzeszy do Brukseli, był już znanym autorem wierszy i jedną z gwiazd niemieckiego ekspresjonizmu. Jego debiutancki tomik poezji pod tytułem „Morgue” (Kostnica), wydany dwa lata wcześniej, wywołał skandal i zdobył duży rozgłos. Benn, który pracował wówczas jako lekarz […]