Jakiś czas temu, w dyskusji o 500+, porównałem ten program do cepa, prostego i mocnego narzędzia, którym wygodnie bije się opozycję i spycha dyskusję na kwestie społeczne tam, gdzie PiS czuje się najlepiej. Mama+ też jest takim pakietem.
Owładnięte imperatywem „spełniania” obietnic złożonych na pierwszy rok rządów kierownictwo PiS swoimi działaniami nie tylko przeraża przeciwników i zawodzi nadzieje sympatyków. Przede wszystkim rozsadza zaufanie obywateli do państwa.
Sztandarowy pomysł rządu, 500 zł na dziecko, jest przykładem kiepsko zaplanowanego rzucania pieniędzmi w problemy – pisze Krzysztof Adamski, członek Rady Krajowej partii Razem.
„Nie wspierałem PiS-u jako ugrupowania głoszącego program z mojej bajki, ale z nadzieją, że w kilku ważnych sprawach skieruje się z grubsza we właściwą stronę. Na razie spotyka mnie więcej zawodów niż satysfakcji”.
Trudno nie spojrzeć przychylnie na przybierającą coraz bardziej realny kształt socjalną politykę rządu. Dla wielu obywateli będą to zmiany polityczne, które jako pierwsze wyraźnie przełożą się na codzienne warunki ich życia.